Spoorwegnostalgie

Wondermooi tot op het laatst

Een prachtige reis was het, uw webmaster's zesde winterreis naar het laatste stoomparadijs: veel zon, aangename winterse temperaturen (-5°C tot -23°C) en een bijzonder veel treinen met stoomtractie. Ja, uw webmaster en diens reisgezel Stefan Krings hebben geluk gehad deze keer: in tegenstelling tot sommige eerdere reizen zat echt alles mee. Alleen... Donkere wolken pakken zich samen want de inzet van stoomlocomotieven zal in 2009 opnieuw rake klappen krijgen. Uw webmaster worstelt hardop met de vraag hoe lang het nog de moeite gaat lonen om naar China te trekken...

De eerste bestemming van deze reis was Zhalainuer. Deze plek staat in het hobbywereldje bekend als de meest stomende plek op Aarde: ruim 30 stomers doen hier nog dienst. Ruim 25 locomotieven worden gebruikt voor het verkeer in en rond de openluchtmijn. Verder doen er ook een vijftal locomotieven dienst voor het afvoeren van de vanuit de openluchtmijn aangevoerde kolen, alsook het bedienen van enkele diepe mijnen. Hoewel het systeem eind 2008 nog volledig met stoomtractie werd uitgebaat, zal het in 2009 in steile val bergaf gaan met de inzet van stoomlocomotieven. Eerst en vooral wordt in de openluchtmijn overgeschakeld op vrachtwagens. Verder worden er ook een aantal diesellocomotieven verwacht om de stoomlocomotieven rond de diepe mijnen te vervangen. Wie nooit in Zhalainuer geweest is, weet gelukkig niet wat hij gemist heeft. Voor degenen die wel het geluk hebben gehad deze plek te bezoeken, is het verloren gaan van deze plek een regelrechte ramp.

Na het bijzonder geslaagde bezoek aan Zhalainuer werd koers gezet naar Haerbin, een stad waar de Russen de voorbije eeuw een grote invloed hebben uitgeoefend. Uw webmaster bezocht echter om een hele andere reden deze stad: jaarlijks vindt hier immers het grootste ijsfestival ter wereld plaats. Een hele stad wordt dan opgetrokken uit ijs. 's Avonds wordt dit alles op feeërieke wijze verlicht. Prachtig gewoon!

De volgende bestemming was Jixi, een plek vergelijkbaar met Charleroi in haar gloriejaren: er bevinden zich een massa steenkoolmijnen en in de meeste daarvan worden stoomlocomotieven gebruikt om de vers gedolven kolen af te voeren. Echter: ook hier is er rampnieuws want het drukste netwerk (Chengzihe) zal in 2009 worden geëlektrificeerd... Na een gedeeltelijke verdieseling van het netwerk rond Hengshan en het sluiten van een van de mijnen (Qikeng) op het Lishu-netwerk is dit weer een serieuze opdoffer.

Op een tegenvaller te Huanan na, was dit een fantastische reis. Het is voor uw webmaster dan ook moeilijk voor te stellen dat dit misschien wel zijn laatste winterreis naar China was... Indien mogelijk, zal hij het er volgend jaar zeker opnieuw op wagen, maar met twee hoofdvogels minder wordt het aantal echt interessante bestemmingen toch erg schaars. Zoals op zoveel vlakken zal de toekomst hier raad moeten brengen...

Zhalainuer

Al voor de derde keer bezocht uw webmaster het stadje Zhalainuer. Helaas lag er ditmaal geen sneeuw, waardoor de openluchtmijn ietsje minder spectaculair was voor fotografie, maar dit werd gecompenseerd door bijzonder lange treinen in het diepe mijnsysteem. Van een toekomstig einde in de openluchtmijn was gelukkig nog niet veel te merken: de stomers reden druk met kolen- en resttreinen heen en weer. Bij de diepe mijnen was er wel al iets te merken van de aankomende verdieseling: het station Dongfanghong is in haar geheel zo'n 5m opgehoogd op minder dan een half jaar tijd! De sporen zijn nu ook langer, omdat de aankomende diesels natuurlijk wat sterker zullen zijn dan de trouwe stomers. Hoog tijd dus voor een afscheidsreportage...

IJstoerisme in Haerbin

IJstoerisme... Het is een begrip dat veel van de lezers van deze website wellicht niet kennen, hetgeen ook logisch is met onze "namaakwinters"... In Noord-China vriest het echter maanden aan een stuk en dat geeft wel mogelijkheden. Terwijl de plaatselijke rivier "Songhuajiang" bedekt is met ongeveer een meter (!) ijs, wordt er in de directe nabijheid een heuse ijsstad opgetrokken. Op de rivier zelf rijden er paarden met kar om de vele toeristen te vervoeren, terwijl aan de oevers allerlei vreemde "ijssporten" beoefend worden. In het stadscentrum van Haerbin vinden we dan weer vele ijssculpturen die het geheel nog verder opfleuren. Het is eens een andere manier om Kerstmis te beleven...

Kolenbastion Jixi

Na 2 jaar keerde uw webmaster terug naar Jixi, een van de grote kolensteden in China. Rond deze stad liggen tientallen steenkoolmijnen, waarvan de meerderheid nog steeds met stoomlocomotieven bediend worden. Deze mijnen worden gebundeld in 5 netwerken: Chengzihe, Didao, Hengshan, Lishu en Donghaikuang. De eerste 3 netwerken zijn vrij groot, de andere twee zijn relatief klein. Helaas zijn er ook rond Jixi minder positieve ontwikkelingen: de Qikeng-mijn is begin 2008 gesloten, te Hengshan zijn er een aantal diesellocomotieven gearriveerd en het netwerk rond Chengzihe wordt in 2009 geëlektrificeerd. Ook hier betrof het dus een (gedeeltelijk?) afscheid van al het moois. Het is immers nog maar zéér de vraag of uw webmaster de komende jaren nog zal terugkeren naar Jixi... Waarop de subtitel "deel 1" slaat, verneemt u overigens verderop in dit verslag.

Pech in Huanan

De perfecte reis bestaat niet, zo bleek weer eens... Nadat we bevestiging hadden dat het zéér onvoorspelbare treinverkeer rond Huanan was opgestart voor enkele weken, besloten we naar dit smalspoorparadijs door te reizen. We waren immers toch in de buurt (Jixi ligt op zo'n 120 km van Huanan) en dus gooiden we onze hele planning om: i.p.v. door te reizen naar Tiefa en Nanpiao (andere bestemmingen met stoomlocomotieven) besloten we de rest van de reis in Huanan en eventueel terug in Jixi te spenderen. De dagen voor onze aankomst reden er immers steevast twee treinparen gedurende daglicht over het smalspoorlijntje rond Huanan en dat was zeker genoeg om ons een tijd zoet te houden.

Echter: net op de dag dat we aankwamen, bleek dat de gedolven kolen aan de kleine steenkoolmijn aan het einde van de lijn bijna afgevoerd waren, waardoor er nog maar één treinpaar reed. Tot overmaat van ramp gebeurde dit niet bij daglicht... Na anderhalve dag te hebben afgewacht of er beterschap in zicht was (hetgeen duidelijk niet het geval was...) besloten we terug te keren naar Jixi. Daar was er immers wél voldoende actie om ons de rest van onze reis bezig te houden. Enkele dagen na ons vertrek reden de smalspoorstomers wel weer met twee treinparen in daglicht. Da's natuurlijk pech, maar het kon onze pret niet drukken, want zoals verder in dit verslag zal blijken, hebben we ons ook in Jixi terug zeer goed geamuseerd.

Kolenbastion Jixi, deel 2

Hoewel we natuurlijk hadden gehoopt op een aantal leuke dagen te Huanan, waren we toch ook niet rouwig dat we een aantal extra dagen rond Jixi konden doorbrengen. Ons tweede bezoek zou zo'n 4,5 dagen duren, waardoor we samen met het eerste bezoek maar liefst 7,5 dagen in Jixi doorbrachten. Geloof het of niet: eigenlijk was dit nog te weinig om alle foto's te maken die uw webmaster voor ogen had. Deze plek heeft zo'n grote aantrekkingskracht op stoomliefhebbers dat ze een reis op zichzelf naar China zou rechtvaardigen... Alleen is er dus ook het besef dat het voor uw webmaster de laatste keer was dat hij het Chenzihe-netwerk kon bezoeken voor de elektrificatie... Ach, hij laat het hoofd niet hangen en kijkt dankbaar terug naar al dat moois dat hij hier de afgelopen jaren heeft gefotografeerd.

We starten deze reis op 22 december 2008 in Zhalainuer. Als rond 8u de zon opgaat, is het nog lichtjes bewolkt, waardoor de hemel een dramatische achtergrond biedt voor de rangerende SY1601. Wat een begin voor onze rondreis...

Nadat de SY1601 klaar is met rangeren, nemen de SY1416 en de SY1448 de fakkel over. Om een trein op te pikken aan de wasserij is een dubbeltractie dezer dagen noodzakelijk. De wasserij is immers op de oude hoogte blijven liggen, terwijl men de rest van het station heeft opgehoogd. Hierdoor moeten beladen treinen van de wasserij naar het station aanzienlijk klimmen en dat vereist een dubbeltractie. De aandachtige kijker heeft natuurlijk al gemerkt dat de voorste locomotief geen gewone locomotief is. Het betreft de SY1416: een redelijk unieke loc met grote windleiplaten én decoratie.

Tijd om een kijkje te nemen in de openluchtmijn en daar heeft men blijkbaar een nieuwe kolenader gevonden. Dat deze ader nog lang niet is uitgeput, blijkt wel uit het feit dat de SY1650 letterlijk op de steenkool rijdt! Ondertussen doen maar liefst 3 gigantische kolenkranen hun best om de ader zo snel mogelijk af te graven.

Een loc die ook bij vorige bezoeken aan Zhalainuer al meermaals opdook is de SY1371. We zien haar ook ditmaal aan het werk en wel met een beladen kolentrein die aan haar klim naar de wasserij begonnen is. Deze bevindt zich ter hoogte van de trein die zich goed gecamoufleerd door een kolenader recht achter onze SY1371 bevindt. Nog hoger bevindt zich een locomotief die zo dadelijk zal worden bevoorraad aan een zopas gebouwde kolenbunker. Dat maakt dus 3 treinen op één foto en we zijn nog maar net begonnen...

Doordat de sporen regelmatig (met stoomkranen) verlegd worden, is er intensief onderhoud nodig om ontsporingen te voorkomen. Door een foto tegen de zon in te maken valt direct op dat er nog werk aan de winkel is voor de spoorleggers van dienst. Nochtans is dit spoor gewoon in gebruik!

Met een wisselwachter die de wissel goed legt om de SY1689 (op de achtergrond) door te laten, zit onze eerste dag erop. Hopelijk vindt de goede man een andere job, als hij in augustus 2009 voor de laatste keer de wissel heeft omgelegd...

Op 23 december 2008 trekken we in de vroege morgen naar Nanzhan, de vroegere bevoorradingsplaats van de stoomlocomotieven. Sinds een half jaar worden de stomers direct in de openluchtmijn bevoorraad, maar we besloten toch maar eens een kijkje te gaan nemen op zoek naar het overblijvende verkeer. Direct na onze aankomst rijdt de SY0471 het station binnen met een stoomkraan (deze wordt gebruikt om de sporen te verleggen op de terrils en in de openluchtmijn). Terwijl de trein even halt houdt, krijgt uw webmaster de kans om dit sfeerbeeld te maken in de ochtendschemering.

Nog steeds in de ochtendschemering duikt ook de SY1371 weer op met een lege kolentrein. De achtergrond doet al vermoeden op wat voor een godverlaten plek dit station zich bevindt. De taxichauffeur keek dan ook vreemd op toen uw webmaster hem duidelijk maakte dat hij wel degelijk naar het spreekwoordelijke "Hol van Pluto" moest rijden :-)

En om de variatie nog wat te verhogen, arriveert ook de SY1286 met deze bijzonder korte reizigerstrein. Het doel van deze reizigerstrein is eigenlijk enkel het brengen en ophalen van het spoorwegpersoneel op verschillende plekken langs de lijn. Hoewel er geen perron is, is het gebouw op deze foto toch écht het stationsgebouw.

Omdat het wat bewolkt is, besluiten we niet de openluchtmijn in te trekken, maar naar de wasserij te Dongfanghong te rijden. Hier is (net zoals gisteren) de SY1601 van dienst. Ze staat hier gereed met een beladen trein, maar zoals reeds eerder aangehaald, kan ze de helling naar de verhoogde sporen niet op haar eentje aan. Terwijl ze dus wacht op versterking, kuist de stoker het drijfwerk.

Dat de stoker wel erg goed zijn best doet, mag uit deze foto blijken. Heel het drijfwerk blinkt als nieuw, goed gewerkt dus!

Een uurtje later is er eindelijk een locomotief beschikbaar: de SY1424. Samen met de SY1601 wordt de beladen trein nu van de wasserij naar de overgavesporen van het station gerangeerd.

Na het naar boven slepen van de beladen worden 2 nieuwe stammen lege kolenwagens naar de wasserij gebracht. De SY's hebben zonet een eerste stam aan de wasserij afgezet en rijden nu samen naar boven om het tweede deel op te pikken.

De tweede stam wordt al snel aangehaakt en met stampende cilinderslagen wordt de trein in beweging gebracht. Jawel, het gaat hier toch echt om een kleine rangering! Door het ophogen en verlengen van de sporen in het station van Dongfanghong is de mogelijkheid vervallen om foto's te nemen tussen Dongfanghong en Daqiao (dat maar een beetje verderop ligt). Dit minpuntje wordt ruimschoots gecompenseerd door de imposante rangeerbewegingen met dubbeltracties die nu tussen de overgavesporen en de wasserij plaatsvinden.

Te Dongfanghong moet je als spoorwegliefhebber in de gaten houden wat voor lading er in de wagens zit. Lege kolenwagens gaan naar de wasserij of naar een van de diepe steenkoolmijnen. Wagens met hoogkwalitatieve steenkool gaat naar het nationale spoorwegnet voor verder transport. Tenslotte zijn er nog wagens met kolengruis en die wagens gaan naar een nabij gelegen elektriciteitscentrale. Als zo'n trein klaar staat voor vertrek moet je als spoorwegliefhebber snel postvatten op de lijn naar de elektriciteitscentrale. Zo ook vandaag, als na een halfuurtje de SY1448 Erzhan passeert met een dergelijke trein.

Vanuit Erzhan is het zo'n drie kwartier stappen naar de openluchtmijn. Meer bepaald: naar de "overkant" van de openluchtmijn, van waaruit je een schitterend zicht hebt op de verschillende spoorniveau's, die de stomers gebruiken om hoogte te winnen. Het zicht hier is gewoon fenomenaal. Op deze foto zijn bijvoorbeeld minstens 8 treinen te zien, allen met stoomlocomotieven uiteraard!

Op deze foto met "maar" 4 stoomtreinen zie je goed de hoogteverschillen waar de locomotieven in deze mijn mee te kampen krijgen. Van achter naar voren (of boven naar onder) zien we achtereenvolgens een SY met een stoomkraan, een beladen kolentrein en tenslotte twee lege kolentreinen. Uw webmaster heeft ietsje later zijn persoonlijke record verbroken door op hetzelfde moment maar liefst z-e-v-e-n (!!!) stoomtreinen tegelijk te zien rijden.

Vanaf deze zijde van de mijn bestaat ook een ideale mogelijkheid voor glintshots in de late namiddag. Een eerste trein die we zo kunnen fotograferen is een lege trein die zo dadelijk met zand en rotsschilfers zal worden beladen. Deze producten moeten immers ook verwijderd worden om weer aan dieper gelegen lagen steenkool te geraken.

En het feest gaat door... Op een van de dieper gelegen niveaus is een SY met een stoomkraan op pad om de sporen te verleggen. Normaalgezien zijn er altijd 2 à 3 stoomkranen actief met deze job. Een niveau hoger zie je dat dit verleggen van sporen soms aan modelbouw doet denken :-)

Een glintshot: het summum van stoomtreinfotografie voor uw webmaster... De laagstaande zon zorgt ervoor dat alles wat maar enigszins haar stralen reflecteert schril afsteekt t.o.v. de achtergrond. Zo zonder sneeuw is die achtergrond in de openluchtmijn van Zhalainuer dan nog eens bijzonder donker is, hetgeen het contrast enkel maar bevordert.

Met dit ballet van kruisende stomers ronden we de dag af. Met een bijna perfecte symmetrie kruist een lege resttrein (boven) een lege kolentrein (onder) bij het zigzaggend afdalen in de openluchtmijn.

Onze laatste dag te Zhalainuer (24/12/08) beginnen we weer in het station van Daqiao. Voor dag en dauw zijn enkele kolenraapsters al actief met het uitzoeken van nog bruikbare brokken kolen tussen de kolenassen op de plek waar de loc's gesmeerd worden.

Net rond zonsopgang is het ploegwissel te Daqiao en dan verzamelen de meeste loc's hier, terwijl het personeel gebrieft wordt in het stationsgebouw. Voor de SY1126 zit er dus niets anders op dan even te wachten tot het personeel haar weer in beweging zet.

Hoewel twee foto's terug (achter de kolenraapsters) al te zien was dat er in Daqiao een aantal wagens klaar stonden om naar de elektriciteitscentrale te worden gebracht, duurt het toch nog een hele tijd eer het ook echt zo ver is. Uw webmaster besluit de trein op te wachten in Erzhan en na zo'n anderhalf uur is er vanuit de verte plots een stevige rookpluim in aantocht. Vanuit een verlichtingspaal in het vroegere reizigersstation is het een leuk zicht om de SY1424 met een lange sleep kolenwagens (en onzichtbaar ook nog de SY0924 als opdrukloc) te zien passeren op weg van Daqiao naar de centrale.

Na het spektakel te Erzhan keren we terug naar Daqiao en we zijn niet alleen want ook de opdrukloc van de vorige trein keert op haar schreden terug. We zien haar hier bij het passeren van een overweg net voor ze het station binnenrijdt. In China worden overigens nog veel rolbarelen gebruikt. Bijzonderheid hierbij is dat er voor beide rolbarelen ook effectief een aparte overwegwachter actief is! Overigens moet je echt al wel een held zijn om hier alle verkeersborden voor de aankondiging van deze overweg te missen.

Ons bezoek te Zhalainuer wordt afgerond met de langste trein die uw webmaster ooit gezien heeft. De gedecoreerde SY1416 mag hard haar best doen als ze een trein van maar liefst een kilometer lang (!!) van Dongfanghong naar de noordelijk gelegen mijn "Tiebeikuang" sleept. Gelukkig helpt achteraan de trein ook de SY1618 een handje mee.

Op Kerstmis 2008 bezoeken we Haerbin, waar het jaarlikse ijsfestival plaatsvindt. Ook een ijssculptuur van het beroemdste Belgische jongetje krijgt er een plaatsje in een van de winkelstraten. Of alles nog in proportie is, in deze winterse temperaturen, moet u zelf maar oordelen :-)

Alweer voor de tiende keer wordt aan de oevers van de rivier Songhuajiang een heuse ijsstad opgetrokken. Met name in de schemering, als de ijsstad kleurrijk oplicht, is het mogelijk om erg leuke foto's te nemen. Deze structuur oogt al imposant, maar het is slechts één van de vele gebouwen die het domein telt.

Ietsje later, het is ondertussen volledig donker, kan een van de hoofdgebouwen op het terrein gefotografeerd worden. Hoewel uw webmaster tientallen foto's heeft van de knappe structuren op het terrein, besloot hij hier slechts 2 foto's te tonen. Een volledige reportage van dit spektakel zou immers buiten het kader van deze website vallen.

Hoewel uw webaster de regio Jixi al driemaal bezocht had voor deze reis, zijn er nog altijd spoorlijnen waar hij nog bijna geen foto's had. Na aankomst te Jixi maakt hij er dan ook direct werk van om deze leemtes aan te vullen. Zo is er op het Chengzihe-netwerk de spoorlijn van Zhengyang naar Xinghua, een spoorlijn doorheen het platteland met een steile helling tot kort voor het eindpunt. We zien op tweede kerstdag 2008 de SY0590 met een kolentrein naar Xinghua, net na vertrek vanuit Zhengyang. De machinist heeft net de regulateur vol geopend en dat uit zich natuurlijk in een mooie stoompluim.

Na even te zijn bekomen van al dat moois besluiten we wat verder richting Xinghua te wandelen. Onderweg komen we een terril tegen en die besluiten we te beklimmen. Terwijl uw webmaster en zijn reisgenoot Stefan nog staan uit te blazen, is de SY1545 al in aantocht met een resttrein naar Xinghua. Over uitblazen gesproken: de SY1545 kan er ook best wat van precies!

IJdele hoop: na passage van de tweede trein besluiten we even bij een seingever na te vragen of hij enig idee heeft wanneer de volgende trein komt. We hadden beter moeten weten: deze mensen worden pas ingelicht als de trein bij wijze van spreken voor hun neus staat... Er is immers geen vaste planning voor de treinen: als men een trein nodig heeft in een mijn, belt men naar het hoofdstation en die sturen er dan wel eentje op... U gelooft dit niet? Sja, ook dat is China... Overigens levert het wel een leuk beeldje op als die seingever toch maar naar het hoofdstation belt om te vragen of er een trein op komst is. Het antwoord? "In geen geval gedurende de komende twee uur".

Chinakenners raden het al: een uur later blijkt er plots toch een trein te rijden! Gelukkig vertrouwde uw webmaster het zaakje niet helemaal en stond hij toch in positie om een foto te maken. Sleper van dienst is wederom de SY1545 die eerst met haar zonet geloste restwagens van Xinghua naar Zhengyang terugkeerde en daar nu een nieuwe lading zand heeft opgepikt die naar de terril van Xinghua zal worden gebracht.

Na 3 treinen te hebben gefotografeerd tussen Zhengyang en Xinghua wordt het tijd om het geweer van schouder te wisselen. We rijden nu naar het zenuwcentrum van het Chenzihe-netwerk: de wasserij van Beichang. De meeste kolen van de omliggende mijnen worden immers naar deze wasserij gebracht om ze te sorteren in verschillende kwaliteitscategorieën. Hiertoe zijn er bijna altijd meerdere locomotieven actief in het station. Vandaag hebben we wel extreem veel geluk want op een bepaald moment zijn er maar liefst 4 SY's actief. Eentje daarvan zien we op deze foto: de SY1018 heeft het erg druk met het rangeren met kolenwagens. Typisch aan deze wasserij is dat er ook een handeltje is, waarbij men kwalitatief lagere steenkool afvoert met paard en kar.

Zo'n 6 uur na de passage te Zhengyang (zie de eerste foto van vandaag) is de kolentrein te Xinghua beladen. We zien de passage van deze trein te Nanchang, op weg naar Jixi Xi, van waaruit de wagens hun reis over het nationale spoorwegnet vervolgen. Links van de trein zie je een roze (...) kerk. De klokkentoren bevat een elektronisch uurwerk: op geregelde tijden hoor je met typische elektronische tonen het deuntje van de Big Ben... Kitsch en China gaan toch immer hand in hand...

Op 27 december 2008 starten we wederom op het Chengzihe-netwerk. We bevinden ons nu net voorbij Qiaonan, het station van de mijnspoorweg waar de meeste treinen eventjes moeten wachten alvorens ze het station Jixi Xi (van de nationale spoorwegen) mogen binnenrijden. Het zit de SY0863 niet mee: ze moet in haar eentje een trein van maar liefst 3600 ton naar Jixi Xi brengen en na de stop te Qiaonan heeft ze de grootste moeite om haar trein weer in beweging te brengen. Een kwartier lang slipt ze om de paar seconden, alvorens ze echt grip op de rails krijgt. Ondertussen staat de webmaster met een glimlach tot achter zijn oren te wachten tot de loc hem eindelijk passeert. Wat een schouwspel!

Vanuit Qiaonan is het een taxirit van zo'n 15 km tot Hebei, waar zich de wasserij van het Didao-netwerk bevindt. Ook in Didao is 't duidelijk "vollen bak", want gedurende een uur wordt er aan de plaatselijke wasserij gerangeerd dat het niet meer mooi is. Onder andere de SY1205 mag over en weer rijden met al beladen en nog lege kolenwagens. We zien haar hier voor de indrukwekkende wasserij bij een van haar vele rangeringen.

Fotograferen voor luieriken: we blijven gewoon staan, maar kijken in de tegengestelde richting als de SY0950 met een lege kolentrein van de elektriciteitscentrale het station binnenrijdt. Bijzonder is dat voor dit interne kolentransport (ook de elektriciteitscentrale ligt op het privé-netwerk rond Didao) lage wagens gebruikt worden die doorgaans dienen voor het dumpen van overtollig zand, ook afkomstig uit de mijnen.

Na haar aankomst wordt de SY0950 bevoorraad aan iets dat moet doorgaan voor een "poging tot depot": een ommuurd spoortje met alle faciliteiten om een stomer klaar te maken voor haar volgende dienst. Nog een opvallend detail: meestal rijdt men gewoon met de volledige trein het depot binnen, zodat geen tijd wordt verloren aan extra rangeringen. We zien de SY0950 hier dus met haar resttrein na vertrek vanuit het depot naar de wasserij.

Vanop een heuvel vlakbij het station van Hebei heb je een mooi zicht op de omgeving en dus ook het privénet rond Didao. Op de voorgrond rijdt de SY1205 met een lege kolentrein van Hebei naar de steenkoolmijn van Lijing, terwijl aan de wasserij een andere SY los rangeert. Het moge duidelijk zijn: voor stoomtreinfreaks is er rond Didao altijd wel iets te beleven!

Niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk raakt uw webmaster in hogere sferen als hij hoog in de heuvels de SY1213 fotografeert die vanaf de terril naar Hebei rijdt. Sangongli betekent overigens 3 kilometer. Rara: hoe ver ligt dit plaatsje van Didao?

De derde dag rond Jixi (28 december) besluiten we het netwerk rond Lishu te bezoeken. Uw webmaster heeft het enorm voor dit netwerk en ondanks het doorgaans beperkte verkeer heeft uw webmaster toch al iedere keer geluk gehad door net op het juiste moment op de juiste plek te staan. Ook nu is dit weer het geval, want al na 10 minuten (!) fotograferen we de SY1118 met een lege kolentrein van Xinfeng naar Pinggang. Achteraan mag de SY0951 ook nog een handje helpen. De trein mag dan al vrij kort zijn, de te overwinnen helling is lang en zwaar...

Na aankomst in de steenkoolmijn te Pinggang mogen de beide stomers direct aan de slag. Terwijl de SY0951 zich bezig houdt met het afvoeren van reststoffen uit de mijn, mag de SY1118 assisteren bij het beladen van een kolentrein. We zien deze loc hier aan het werk terwijl twee arbeiders met hun gereedschap naar hun werkplek wandelen.

Na een resttrein te hebben gelost aan de plaatselijke terril, wordt ook de SY0951 gebruikt om een kolentrein (met platte wagens weliswaar) te beladen. In de reeks "onnuttige werkzaamheden" wordt de trein na een korte rangeerbeweging 50m van de laadplek weer gelost. We zien haar hier bij deze korte rit, terwijl de SY1118 nog steeds bezig is met het beladen van haar kolentrein.

In de namiddag rijdt er ook nog een beladen kolentrein van Xinfeng naar Pinggang! Vanuit een kolenmijn te Xinfeng worden er immers ook kolen naar Pinggang gestuurd om daar te worden gezuiverd in de wasserij. Voor zowel diesel- als elektrische tractie zou de zonnestand voor deze foto een serieus probleem geweest zijn, maar voor een stoomtrein met bijbehorende rookpluim biedt dit nu net mogelijkheden tot een wat meer experimentele foto. Overigens: voor de vierde keer heeft uw webmaster bijzonder veel geluk rond Lishu, terwijl vele andere hobbyisten hier pech hebben doordat er geen treinen rijden tijdens hun bezoek.

Een serieuze toevalstreffer: met wat geluk kunnen op een gegeven moment alle drie de locomotieven van het Lishu-netwerk samen worden vereeuwigd. Links zien we de SY0477 met haar zopas geloste kolenwagens. In het midden staat de SY1118 nog altijd op hetzelfde spoor met een aantal te beladen kolenwagens. Rechts zien we de SY0951, die assisteert bij het lossen van haar kolenwagens (die zoals 2 foto's terug gezegd werd beladen op het spoor waar nu de SY0477 staat). Uw webmaster stelt zich trouwens maar geen vragen bij de achtergrond van de manager die beslist heeft de laadinstallatie van deze mijn roze te schilderen :-)

Na het lossen van haar houten (!) kolenwagens brengt de SY0477 ze weer terug van Pinggang naar Xinfeng. We zien haar hier net voor de aankomst in het laatstgenoemde station.

Maar het werk is nog niet klaar: na een korte pauze moet de SY0477 te Xinfeng de houten wagens terug aan de laadinstallatie zetten om ze weer te beladen. Hierbij dienen ook een aantal andere kolenwagens verplaatst te worden. In het laatste zonlicht van de dag wordt de SY0477 nog een keertje sfeervol gefotografeerd tijdens deze rangeringen.

Na al het werk is het tijd om de SY0477 rustig te smeren. Dit gebeurt net op het moment dat de zon ondergaat. Wat een sfeervol einde voor dit bezoek aan het bijzonder pittoreske Lishu-netwerk!

Op 29 december 2008 arriveren we aan het smalspoor van Huanan. Eventjes ziet het er nog goed uit: 's morgens vroeg in het depot staat de C2 011 rustig te roken, klaar om de dienst aan te vatten. Helaas blijkt al snel dat het bij "een rondje rond de kerktoren" blijft...

De enige actie van de dag is immers het verplaatsen van enkele goederenwagens aan de wagonwerkplaats die vlakbij het depot ligt... Het weer helpt ook niet echt mee. Gelukkig is het net druk op straat, zodat de foto toch nog iets sfeervols krijgt.

Wat later vergezelt de C2 011 haar zusje, de C2 168, weer in het depot. Deze Chinees heeft het blijkbaar begrepen: hij pakt zijn biezen en trapt het af... Het kan verkeren in Huanan...

Uw webmaster blijft het zeggen: zaken als spoorwegfotografie maar ook dierenwelzijn zijn helaas nog altijd zaken gerelateerd aan welvaart... Als deze Chinees zijn schapen moet vervoeren, zit hij helaas echt niet in met hun welzijn: hij bindt ze gewoon levend (!) ondersteboven aan zijn fiets. Uw webmaster is niet het type persoon dat snel situaties veroordeelt, maar dit geeft toch te denken...

Minder barbaars is het vervoer van deze in mekaar geknutselde dieren die zullen worden verbrand bij de uitvaart van een overledene. Door dit ritueel hoopt men de overledene de weg te wijzen naar de "overkant". Waar die overkant ook moge zijn, want de meeste Chinezen kennen geen geloof.

Na een dag tevergeefs te hebben gewacht, vatten we 30 december 2008 met hernieuwde moed aan. Helaas krijgen we hetzelfde scenario voorgeschoteld: er zal enkel een trein vertrekken om 17u 's avonds en dan is het al lang donker in deze tijd van het jaar... We moeten ons dus tevreden stellen met de C2 011 die eventjes aan de poort van het depot rangeert om op een ander spoor van vers water te worden voorzien.

Kan onze pech aanschouwelijker worden voorgesteld dan op dit beeld? Het is duidelijk dat we ook vandaag geen lijnfoto's zullen maken en dus besluiten we maar terug te keren naar Jixi, waar we wellicht meer geluk zullen hebben.

Na aankomst vanuit Huanan wordt op 30 december 2008 direct koers gezet naar het Chengzihe-netwerk waar er altijd wel iets te beleven is. De zon laat het wel wat afweten en af en toe sneeuwt het zelfs. Toch zijn er nog enkele leuke foto-mogelijkheden zoals hier, als de SY1369 zich klaarmaakt om enkele net geloste kolenwagens op te pikken net op het moment dat de school uit is. Uw webmaster is stikjaloers op de plaatselijke jeugd die het plezier niet beseft om nog te mogen opgroeien tussen de stoomloc's...

De laatste dag van 2008 wordt voornamelijk gebruikt om na te gaan of minder bekende zaken rond Jixi het fotograferen waard zijn. Voor wat betreft Donghaikuang (een mijn die uw webmaster bij eerdere bezoeken aan Jixi nog niet bezocht had) is het antwoord zeker positief, als er tenminste enige actie zou zijn... Tijdens ons korte bezoek hier blijkt immers dat de mijn enkele dagen stil ligt. Op deze foto vanonder de laadinstallatie van de mijn zie je dan ook de SY0741 die het bijzonder druk heeft met niets doen. Enkele arbeiders kappen ondertussen het ijs uit de sporen, kwestie van toch te doen alsof er hard gewerkt wordt.

Omdat het weer er voorlopig nog niet op betert, besluiten we het in de namiddag over een andere, meer spirituele boeg te gooien. Nabij het Chengzihe-netwerk ligt immers de Jingtu-tempel. Dit is een Boeddhistische tempel in typische Chinese stijl en is dus een pareltje voor het oog. Er zijn ook andere dingen in het leven dan stoomtreinen alleen... Het moet gezegd: de sereniteit van een Boedha-tempel maakt toch indruk op uw webmaster.

De eerste dag van 2009 beginnen we op een van de meest stomende plaatsen die onze planeet nog kent: het station van Dongchang tijdens de ploegwissel. Op deze plek verzamelen zich dan 8 SY's, wat is nu een beter manier om het nieuwe jaar te starten? De SY1340 heeft de parade al wat vroeger verlaten om te Beichang een aantal kolenwagens te lossen. We zien haar hier (links op de foto) bij de terugrit naar de laadinstallatie van Dongchang. Daarnaast staat de SY0863 los die op haar beurt rechts wordt vergezeld door de SY0590 en de SY1369. Helemaal rechts staat ook nog de SY1537, met daarachter ook nog de SY1351. Stoom op zijn best anno 2009!

Als snel blijkt dat we een trein naar Zhengyang en Xinghua mogen verwachten. We besluiten een experimentje te wagen en rijden per taxi naar de Jingtu-tempel, waar we met een typische Chinese poort op de voorgrond de voorbij rijdende SY0863 kunnen fotograferen. Ok, het is geen standaardfoto, maar...

Te Zhengyang moeten SY's normaal gezien van front wisselen, voor ze de klim naar Xinghua kunnen aanvatten. Dit doet men echter niet met de trein van de vorige foto en plots gebeurt datgene waar we niet eens op hadden durven te hopen: vanuit Dongchang duwt de SY1059 een resttrein op en die wordt in Zhengyang samengekoppeld met de al klaar staande SY0863 met haar kolentrein. Enkele ogenblikken later vertrekt deze combinatie naar Xinghua met de SY1059 als voorspanloc en de SY0863 als opdrukloc. Anders gezegd: "gelukkig nieuwjaar"!

Zoals in vele Chinese kolenmijnen bevindt zich in de mijn van Zhengyang een klein elektrisch smalspoornetwerk. Nadat loc 2 een volledige trein met mijnmateriaal heeft afgeleverd, mag ze eventjes rusten voor de mijngebouwen. Op de achtergrond zie je een helling, waar de wagens met mijnmateriaal via een kabelsysteem worden opgehesen alvorens men ze in de mijn laat afdalen.

Geen tractievorm is mooier dan stoomtractie... Zelfs deze opduwende SY biedt mogelijkheden terwijl ze haar last van Hebei naar Sangongli duwt. Inderdaad: om de dag af te ronden zijn we weer van het Chengzihe-netwerk naar de lijnen rond Didao verhuisd. De SY trekt zich hier niets van aan: ze mag hard haar best doen, want de helling is zwaar.

Net zoals gisteren vatten we ook de tweede dag van 2009 weer aan te Dongchang. De opgaande zon achter de SY0863 biedt alleszins een leuke gelegenheid om een tegenlichtopname te maken.

Superlatieven schieten te kort om de pracht van stoom bij een opkomende zon te beschrijven. Uw webmaster's favoriete momenten van de dag zijn dan ook de minuten na zonsopgang en net voor zonsondergang. Op deze frisse morgen te Dongchang is uw webmaster extra enthousiast als de SY1059 met een resttrein rangeert. Rechts genieten de SY1545 en de SY1437 van de laatste minuutjes van hun pauze.

Tijdens de ploegwissel te Dongchang staat er ook een trein klaar naar Qiaonan klaar. Deze moet vroeg of laat over de rivierbrug nabij dit station passeren en dus beslissen uw webmaster en diens metgezel Stefan post te vatten op een nabije heuvel om daar een silhouetshot te maken als de trein daadwerkelijk verschijnt. Het duurt nog een tijdje, maar als dan uiteindelijk de SY1369 met haar korte beladen trein de rivier oversteekt, wordt het wachten ruimschoots beloond. Op de achtergrond zijn overigens nog enkele flatgebouwen van de stad Jixi te zien.

Nadat de SY1369 ook een aantal lege kolenwagens van Qiaonan naar Dongchang heeft gebracht, mag de SY0863 een aantal van deze wagens naar Xinghua brengen. We zien haar hier na de frontwissel te Zhengyang op het laatste stuk van de rit.

Aangezien een aantal plekken rond Didao zich meer lenen voor namiddag-fotografie besluiten we ook vandaag nog naar Didao te trekken. Hoewel uw webmaster op deze plek gisteren ook al een foto heeft gemaakt, is hij niet tevreden van het resultaat en besluit hij het een nieuwe poging te geven. Deze tweede poging valt duidelijk beter mee en krijgt dus een plekje in dit verslag. Stomer van dienst is de SY1205 die met een lege kolentrein van de elektriciteitscentrale op weg naar Hebei een aantal typisch Noord-Chinese huisjes passeert.

3 januari 2009 begint waar we gisteren eindigden: rond Didao. We bevinden ons meer bepaald te Hebei, waar de SY1018 gesmeerd wordt in de ochtendschemering. Doordat de nog niet opgekomen zon haar stralen wel al op het wolkendek laat schijnen, krijgt het geheel een bijzonder dramatisch tintje.

Als enkele minuutjes later de SY0950 los terugkeert uit Didao, schreeuwt deze parallel met de SY1018 er gewoon om gefotografeerd te worden. De kolenrapers hebben geen oog voor dit sfeervolle tafereel: hen interesseert slechts zoveel mogelijk kolen uit het door de SY1018 gedumpte gruis te kunnen recupereren.

Nadat de SY1018 is gesmeerd, vergezelt ze de SY0407 (links) in het station aan de wasserij. Eenmaal de zon is opgekomen, worden de lichtomstandigheden er enkel maar dramatischer op! Extra sfeervol is dat de schaduw van de tender te zien is in de stoom die uit de loc ontsnapt. Dit is een effect dat uw webmaster nog niet eerder heeft kunnen fotograferen.

De SY1018 speelt echt wel de hoofdrol deze morgen. Vanop een wat grotere afstand is ze immers ook bijzonder mooi te fotograferen, met de zon recht achter haar rookpluim. De arbeider rechts maakt het plaatje compleet. Uw webmaster beseft dat hij een dag later alweer op het vliegtuig naar huis zit en geniet net daardoor wellicht nog eens dubbel van het hier geboden schouwspel.

Eenmaal dat de zon op een redelijke hoogte staat, moeten we onherroepelijk overschakelen naar standaardfotografie. Maar ook dan zijn er nog leuke scènes te fotograferen zoals de SY0407 die op weg van Hebei naar Sangongli een kudde geiten met herder passeert.

In Sangongli aangekomen, haakt de SY0407 een beladen kolentrein aan en rijdt ze via Hebei naar Didao. In een dorpje nabij Sangongli kan deze trein mooi worden gefotografeerd met enkele huisjes, compleet met luxe-toilet. Hoewel de trein bergaf rijdt, is daar niet veel van te merken doordat de loc de trein moet beremmen en de luchtpomp dus bijna continu aan het werk is.

We ronden deze reis door Noord-China af met een laatste foto van de SY0407. Nadat ze te Didao is aangekomen, wordt ze losgekoppeld van de beladen trein en krijgt ze een langere lege trein aan de haak. Met een mooie rookpluim vertrekt ze hier richting Hebei en levert ze zo een prachtig afscheidsmoment voor uw webmaster. Voor hem was dit meteen een van zijn mooiste reizen naar het stoomparadijs. Er zijn zo van die momenten in een mensenleven die altijd bijblijven. Wel, voor uw webmaster was deze reis er zeker een van!