Dikwijls moet uw webmaster even nadenken voor de titel van een reportage. Niet ditmaal: doordat hij zowel naar het uiterste westen als naar het extreme oosten van China trok, was de titel snel gekozen. Ook qua tractiesoorten was de titel van toepassing: de eerste week werden bijna enkel de erg mooie JS'en gefotografeerd. De tweede week stond voornamelijk in het teken van C2's, de véél kleinere smalspoorlocomotiefjes.
Helaas werd het ook op andere vlakken een reis van uitersten: de zon scheen nu weer wel, dan weer niet en op sommige plekken reden er plots geen treinen om uiteenlopende redenen. Het begon al de eerste dag op de lijn Yamansu - Sankou, een lijn waar uw webmaster nog nooit geweest was: omdat het productieniveau voor 2009 bereikt was, lag alle industrie en het spoorverkeer nu voor enkele weken stil. Jammer, want nu kon uw webmaster geen foto's maken van treinen op deze fotogenieke lijn doorheen een woestijnlandschap. Hij reisde dan maar direct door naar het steenkoolnetwerk rond Sandaoling. Hier reden anno 2009 nog een dertigtal JS'en en enkele SY's. Helaas speelde het weer niet bepaald mee... Op gegeven moment begon het zelfs te sneeuwen, iets wat eerder zeldzaam is voor deze regio! Dit gaf dan wel weer de kans op enkele unieke beelden.
De tweede week werd voor bekender terrein gekozen: via een blitzbezoek aan Jixi (dit lag toch op de reisroute) werd koers gezet naar smalspoorparadijs Huanan. Massa's sneeuw en zon moesten de reis alsnog doen slagen. Helaas waren enkele ontsporingen (door de gigantische hoeveelheid sneeuw) en pannes aan locomotieven grote spelbrekers, hoewel toch enkele prachtbeelden gemaakt konden worden. Via een tweede kort bezoek aan Jixi werd koers gezet naar Beitai. Hier bevindt zich een staalfabriek waar nog ruim 10 SY's dienst doen. Op die manier kon de reis toch nog met wat leuke actie worden afgerond.
Het was dus al bij al een erg bizarre reis ditmaal... Er werden enkele hoge toppen bereikt, maar die werden extra in de verf gezet door de diepe dalen waar uw webmaster door moest. En weer blijft die allesoverheersende vraag wat er volgend jaar nog overblijft van al dat moois...
Deze spoorlijn ligt zo'n 120 km van de stad Hami, in een van de autonome provincies van China: Xingyang. Lezers die het nieuws wat volgen weten wellicht dat er 6 maanden eerder rellen met opstandige Uzguren zijn geweest in deze regio. Daar was gelukkig niets meer van te merken... Helaas was het op gebied van treinverkeer even rustig: de plaatselijke industrie (de bestaansreden van deze spoorlijn doorheen de woestijn) lag plat en uiteraard reden er dus ook geen treinen. Van de 4 JS'en die te Yamansu gehuisvest waren stond er nog eentje onder stoom te wachten op een volgende inzet. Doordat er een JS in de plaatselijke werkplaats verzet moest worden kreeg uw webmaster toch nog een heel klein beetje actie te zien deze dag.
Toen in 2004 het netwerk rond Sandaoling ontdekt werd door stoomliefhebbers, stond de hobbywereld verstomd: hoe was het in godsnaam mogelijk dat een netwerk met ruim 40 stomers zo lang in de anonimiteit verscholen kon blijven? Het antwoord is eenvoudig: in het onmetelijk grote China ligt Sandaoling 3000 km (!) "uit de richting" van de meeste andere locaties met stoomtractie. Wie gaat het dan zo ver zoeken... Voor uw webmaster was dit bezoek in 2009 zijn kennismaking met deze plek. Veel treinen rijden immers tender voor of als opdrukbeweging en bovendien kan het weer hier erg lastig doen. Helaas werd hij met beide problemen geconfronteerd maar gelukkig konden toch een aantal leuke opnames gemaakt worden.
Globaal kan je Sandaoling in 2 grote operaties opdelen: er is een openluchtmijn en er zijn enkele ondergrondse mijnen met spooraansluitingen. De locomotieven die de ondergrondse mijnen bediene, voeren ook de beladen kolentreinen naar nationale spoornet af. Zoals bij praktisch alle steenkoolnetwerken in China gebeurt de afvoer van kolen bergafwaarts, maar de lege treinen moeten dus bergop. Te Sandaoling gaat het hier om een 14 km lange lijn met zware hellingsgraad. Voor de lange treinen (tot 70 wagens!) heeft men dan ook nood aan 2 JS'en: eentje als sleper, de andere als opdrukloc. Deze treinen rijden door een echt maanlandschap, maar de actie maakt alles in één klap goed. U raadt het al: deze aanvoer van lege wagens vormde eigenlijk de belangrijkste reden van uw webmaster om naar Sandaoling af te reizen.
Om u al direct gerust te stellen: neeeeeee, uw webmaster is geen kerstinkopen gaan doen in China... Hij moest hier echter 11u wachten op de "aansluiting" tussen trein en vliegtuig, dus trok hij de stad in om enkele sfeerbeeldjes te maken in de mengelmoes van de Chinese en de Moslimcultuur.
Door de opening van een luchthaven in deze mijnstad is het nu mogelijk om op enkele uren van Beijing naar Jixi te reizen, terwijl deze reis vroeger met de nodige omwegen diende te gebeuren. Op deze manier kon uw webmaster toch even in Jixi passeren (en zo zijn reeks winterbezoeken aan deze plek verder zetten). Een extra meevaller was dat de vorig jaar aangekondigde elektrificatie nog altijd niet was gestart. De reden? Bij elektrificatie zouden er veel werklozen bijkomen en dit is volgens de Chinese overheid best te vermijden in tijden van crisis. Als reddingsmiddel van de werkgelegenheid bleven de stomers in Chengzihe daardoor nog ietsje langer in dienst.
Helaas hield daar het goede nieuws op: de dag dat uw webmaster Jixi bezocht was het weer allerminst om over naar huis te schrijven. Om het nog te verergeren was het maar bijzonder povertjes gesteld met het aantal treinen: terwijl Chengzihe normaal gezien garant staat voor hevige actie was daar deze dag maar weinig van te merken...
Een bezoek aan dit smalspoornet is altijd een dubbeltje op zijn kant: het treinverkeer is er vrij onvoorspelbaar... Als er verkeer is, beleef je hier prachtige momenten, maar je geduld kan ook zwaar op de proef worden gesteld als er enkele dagen geen treinen rijden. Toen uw webmaster 2 jaren geleden 4 dagen rond Huanan verbleef heeft hij hier een fantastisch gevoel aan overgehouden. Helaas was het bezoek tijdens de vorige winterreis van een heel ander kaliber: net toen uw webmaster ter plaatse was reden er geen treinen. Dit jaar beloofde het terug een geslaagde poging te worden: er was al wekenlang stabiel verkeer en dit zou nog eventjes zo blijven. Vol goede moed trok uw webmaster dus naar Huanan, waar net een gigantisch pak sneeuw gevallen was. De vooruitzichten waren dus goed: Huanan zou deze reis alsnog tot een succes maken.
De eerste dag achtervolgde uw webmaster treinen tussen Huanan en Xiahua, dit was werkelijk een schot in de roos. De andere 3 dagen concentreerde uw webmaster zich op het traject tussen Tuoyaozi en Lixin, waar de spoorlijn door de heuvels kronkelt. Op dit stuk is achtervolgen onmogelijk, maar zelfs met een zeer beperkt aantal foto's per dag was uw webmaster hier al tevreden. sja, hij moest inderdaad met weinig foto's tevreden zijn. Niet omdat hij de treinen niet kon achtervolgen, maar omdat er bijna geen treinen reden: enkele ontsporingen en pannes aan de locomotiefjes gooiden serieus roet in het eten. Achteraf kijkt uw webmaster ondanks al deze pech met een tevreden gevoel terug op dit bezoek aan Huanan. Ok, met wat minder pech had hij vast meer treinen kunnen fotograferen, maar de paar treinen die reden (6 treinen op 4 dagen) waren zo fotogeniek dat ze het wachten meer dan waard waren.
Ook na het bezoek te Huanan wordt eventjes te Jixi gepauzeerd. Op die manier kan uw webmaster nog eens de ploegwissel te Chengzihe meemaken, alvorens verder te reizen richting Beitai. De ploegwissels in Dongchang zijn legendarisch: terwijl de zon opkomt, verzamelen er een aantal stoomlocomotieven in dit station aan het Chengzihe-netwerk. Onnodig te zeggen dat dit een veelvoud aan fotomotieven oplevert.
Al bij zijn eerste soloreis door China (eind 2003) wilde uw webmaster de staalfabriek van Beitai bezoeken. Helaas kon hij geen vergunning vast krijgen, net zoals al die andere fotografen die graag de stomers op deze locatie wilden fotograferen. 6 jaar later was het nog altijd een probleem om een officiële toelating vast te krijgen, maar het was recent wel duidelijk geworden dat er op een aantal plekken "over het muurtje" gepiept kon worden. Uw webmaster besloot voor deze reis dan ook het er maar op te wagen en reisde af naar Beitai in de Liaoning-provincie. Het werd een interessant bezoek, zeker omdat hij de gelegenheid kreeg om het slakstorten van dichtbij te fotograferen door enkele werknemers die er helemaal niets op tegen hadden dat hij foto's kwam maken. Zo werd deze fotoreis met een leuk bezoek aan deze intrigerende staalfabriek afgerond.