Of de Amerikaanse president Kennedy en zijn familie ooit in het toenmalige Joegoslavië zijn geweest, kan uw webmaster niet achterhalen, maar het lijkt uiterst twijfelachtig. Hij heeft in Amerika wel de toenmalige president Tito ontmoet, een president die behoorlijk zelfstandig opereerde in dit land dat nochtans tot de communistische invloedssfeer behoorde. Zo kon het ook gebeuren dat de Joegoslavische spoorwegen (JŽ), compleet tegen de wil van de Russen, Amerikaanse diesellocomotieven aankochten die al snel de bijnaam "Kenedi" kregen. Deze locomotieven werden tussen 1960 en 1973 gebouwd in 5 subseries, met telkens kleine technische verschillen. De eerste 233 exemplaren werden in La Grange (Illinois, USA) gebouwd. De overige 181 locomotieven werden vervaardigd in London (Ontario, canada). Ruim 50 jaar later vinden we ze nog steeds in alle landen van het voormalige Joegoslavië terug.
In 2013 maakten Hans Valkenaers en uw webmaster al een eerste reis naar Servië om deze stoere diesels, samen met enkele andere locomotiefreeksen, te fotograferen. Die reis viel voor een groot stuk letterlijk in het water, doordat het erg grijs en regenachtig weer was. De foto's van dat bezoek komen ooit nog wel eens op deze website. We wilden al enkele jaren een herkansing wagen en in 2016 was het zo ver. We zouden toch al naar Bulgarije trekken voor enkele stoomtreinritten en vanuit Sofia sta je redelijk snel in het oosten van Servië, waar de meest intense inzet van de Kenedi's plaatsvindt.
De nadruk werd gelegd op de goederencorridor van Niš naar Dimitrovgrad en de regio rond Zaječar. Voor de eerstgenoemde spoorlijn is de elektrificatie al beslist, waardoor ze wellicht snel haar mechanische beveiliging en telegraafmasten zal verliezen. Vanuit Zaječar zal de inzet van de Kenedi's nog wel wat langer duren, maar de spoorlijnen in deze regio zijn zo knap dat ze een uitgebreid tweede bezoek verdienden. Bovendien leerden we tijdens ons vorige bezoek een machinist in de goederendienst kennen en hij zou ons tijdens dit tweede bezoek op de hoogte houden van het te verwachten goederenverkeer. Dit laatste konden we ten zeerste waarderen, want de goederentreinen rijden "op afroep": goederentreinen worden ingelegd naargelang er vraag naar is. Hoewel er soms op het laatste moment nog wijzigingen waren, hebben we toch erg veel hulp gehad aan deze informatie. Ook al was het maar om te weten hoe laat we onze wekker moesten zetten, want er is niets zo frustrerend als voor dag en dauw op te staan om dan van de stationschef te horen dat er de komende uren toch niks rijdt.
Darko, thanks a lot for all your help during our visit!
° 29/03/16
Onze eerste dag begint erg moeizaam langs de spoorlijn van Niš naar Dimitrovgrad: terwijl we tijdens ons vorige bezoek zonder veel moeite een officiële fotografeertoelating kregen, wilde het voor dit bezoek maar niet lukken. Meteen bij onze eerste navraag naar de uren van de goederentreinen worden we gesommeerd het station te verlaten omdat we geen toelating hadden. Er zit dus niets anders op dan langs de lijn te wachten tot er actie in de zaak kwam. We kiezen om aan de zijde van Niš te wachten, omdat we dan bij een trein richting Dimitrovgrad de achtervolging kunnen inzetten met de zon op kop. Dubbele pech: binnen de kortste keren is de zon niet meer te zien en bovendien is het uren wachten tot er eindelijk een trein... uit de verkeerde richting komt! We zien de 661-112 hier met een trein van Dimitrovrad naar Niš bij de doorkomst in Niska Banja. Het zal toch niet opnieuw een aaneenschakeling van pech worden, zoals tijdens ons vorige bezoek?
Pas in de vroege namiddag rijdt er een trein in de juiste richting: de relatief nieuw ingelegde reizigerstrein van Beograd naar Sofia met een doorgaand Russisch slaaprijtuig. We fotograferen deze trein een eerste maal net voorbij Ostrovica bij het oversteken van het riviertje Nišava. De sleper van dienst is de 661-152.
Zo'n 15km verderop, te Crvena Reka, hebben we de trein alweer ingehaald. Het valt ons hierbij op hoe traag deze trein eigenlijk rijdt... Om deze trein een commercieel succes te laten worden, zouden er toch echt snelheden van meer dan 40km/u moeten bereikt worden... Ondertussen staat voor de overweg een typisch Joegoslavische auto: een Yugo 45A.
We schuiven een eind op richting Dimitrovgrad en belanden nu in Staničenje. Door werkzaamheden voor de aanleg van een autostrade vlak naast de spoorlijn mag de trein op het traject voor dit dorpje blijkbaar maar stapvoets rijden. We moeten maar liefst 45 minuten wachten eer de trein opduikt. Eerlijk gezegd waren we er al van overtuigd dat we hem gemist hadden...
We beslissen de trein nog tot Piot te achtervolgen in de hoop dat we hier een goederentrein in de tegenrichting vinden. Niet dus... Gelukkig treffen we een erg knappe vrachtwagen (model: TAM 5000) die een prima motief vormt met de reizigerstrein van Beograd naar Sofia. Oostbloksfeer te voeten uit!
Als we geen treinen krijgen, dan richten we ons maar op typische Oostblok-oldtimers... In Priot vinden we een groot houtverwerkingsbedrijf en voor de poort vinden we weer enkele TAM 5000'en terug.
In het centrum is het ook knap fotograferen, zeker als we deze Zastava 101 voor een sfeervol oud huis terugvinden. Hoewel dit soort scčnes nu nog vaak te fotograferen is in Servië, is het natuurlijk een kwestie van tijd voor deze zaken ook hier geschiedenis zijn...
We vertrekken nu richting Zaječar, maar als we net buiten Pirot deze herder met een pasgeboren lammetje tegenkomen, moeten we toch even stoppen voor een foto. Het lammetje is letterlijk nog maar pas ter wereld gekomen, zelfs de navelstreng is nog niet afgeknipt.
Als we terug naar de auto willen wandelen, zien we nog een andere herder met zijn kudde het spoor oversteken. Sja, dan weet een spoorwegliefhebber wat hem te doen staat. Klikklak, dit hebben we ook alweer vastgelegd.
° 30/03/16
In Zaječar krijgen we meteen het weertype waar we op hoopten: volle zon! Na wat rangeringen in het station mag de 661-138 de baan op met een lege goederentrein van Zaječar naar Prahovo Pristanište. Schitterend om te zien dat in Oost-Europa er nog steeds bloktreinen met kleine bakwagens (type E of "Emielekes") bestaan.
Tijdens het zoeken naar fotopunten, zien we plots in Vrazogrnac deze technieker die blijkbaar de telefoondraden aan het testen is. Hoog tijd voor een sfeerbeeldje!
Enkele uren later horen we de 661-232 met een beladen bakkentrein de helling af rollen ter hoogte van Trnavac. Deze trein is onderweg van de haven van Prahovo Pristanište naar het industriestadje Bor. De stationsomgeving van Trnavac ademt pure spoorwegnostalgie uit en vormt zo natuurlijk de ideale achtergrond om deze knappe trein te fotograferen.
We zetten de achtervolging in en wachten dezelfde trein op in Rgotina. De typische Balkan-huisjes en de oude verlichtingspalen met de elektriciteitsdraden nog boven de grond maken ook dit fotopunt weer tot een typisch Oostblok-plaatje. Zo hebben we het natuurlijk graag!
Voordat de trein in het station van Bor aankomt, moet hij eerst nog een serieuze klim maken via een gigantische S-bocht. We zien de trein hier in het eerste deel van de bocht. Een kwartier later (!) zal de trein nog hoger rijden dan de positie waarop uw webmaster zich bevindt. De gele substantie links wordt in een grote mijn gedolven en wordt hier als slakken op een terril gestort. Het geeft de foto wat meer kleur, maar of dit gezond spul is, laten we maar in het midden.
Van het vriendelijke stationspersoneel in Bor horen we dat dezelfde locomotief met een deel van de trein zal doorrijden naar Majdanpek. Snel gaan we op zoek naar gigantische brug die op deze opname te zien is. Dit valt nog niet mee zonder lijnkennis en enkel met de wetenschap dat ze 'ergens tussen de bergen' ligt. Dankzij duidelijke instructies van een boer enkele kilometers verderop vinden we uiteindelijk toch dit spectaculaire fotopunt. Niet veel te vroeg, want na zo'n 5 minuten horen we de 661-232 met haar goederentrein van Bor naar Majdanpek naderen.
Na de goederentrein is het tijd voor een reizigerstrein van Zaječar naar Majdanpek. Omdat je zo'n kleine motorwagen bijna niet ziet rijden op een groot viaduct, kiezen we voor een heel ander standpunt. We zien de 710-004 net voordat deze motorwagen de brug zal oprijden.
We rijden terug richting Zaječar als we in de buurt van Bor Teretna in de verte een goederentrein zien rijden. We besluiten post te vatten in Borska Slatina, waar we wat later de 661-232 met haar goederentrein van Bor naar Prahovo Pristanište zien passeren aan het voormalige stationsgebouw.
We ronden de dag af in Zaječar, waar we in een schitterende avondschemering nog net de 710-001 kunnen fotograferen bij aankomst na een dienst vanuit Niš. Als we met zo'n lichtomstandigheden de nacht ingaan, dat belooft dat voor morgen... Maar nu is het tijd voor een traditioneel Servische maaltijd met natuurlijk een Zaječarsko Pivo!
° 31/03/16
Vandaag begint wat alternatief, namelijk met een privé-fotoritje in de spoor-Volga, een omgebouwde Russische Volga M21 die nu voor de plaatselijke baanwerkers dienst doet. We zien deze bijzondere wagen hier aan het voorsein van Grljan, wat op zijn zachtst gezegd een niet alledaags beeld oplevert. Het volledige verhaal over deze fotorit vindt u hier: De Volga op het spoor.
Na de fotorit met de spoor-Volga komen we in Palilula nog een andere oldtimer tegen: een IMT 533 die nog gewoon wordt ingezet voor een hooiwagen. Deze knappe tractoren zie je nog redelijk vaak in Servië, maar helaas niet altijd op de juiste plek of het juiste moment voor een foto. Deze locatie levert zich echter perfect voor een opname. De boeren hebben er duidelijk ook niets op tegen om mee op de foto te gaan.
De spoorlijn van Niš naar Zaječar doorkruist over een afstand van ruim 10 kilometer een fantastisch bergmassief, waarbij er verschillende uit de rotsen uitgehouwen tunnels terug te vinden zijn. Tijdens het vorig bezoek van uw webmaster was het in de regio redelijk slecht weer. Dit massief vormt op zichzelf al een reden om nog eens terug te keren naar deze regio. Deze keer heeft uw webmaster meer geluk en dus kan de 710-004 in dit knappe massief vereeuwigd worden tijdens haar rit van Niš naar Zaječar.
We rijden verder naar de hoofdlijn tussen Niš en Dimitrovgrad. In Čiflik wachten we de reizigerstrein van Sofia naar Beograd op, die uiteindelijk met wat vertraging passeert. De sleper van dienst (de 661-119) moet niet echt hard haar best doen als ze met haar korte trein uw webmaster passeert. Een van de stationssporen werd al opgebroken en ook het andere uitwijkspoor zal wel volgen want onlangs werd de mechanische beveiliging van die stationnetje buiten dienst gesteld, waardoor dit nu de facto een gewone halte langs de lijn is geworden.
Zo'n drie kwartier later passeert ook de tegentrein van Beograd naar Sofia in Čiflik. Uw webmaster begrijpt niet zo goed waarom dit kruisingsstation al buiten dienst werd gesteld, want over een traject van zo'n 20 kilometer is er nu geen enkele kruisingsmogelijkheid meer. Dit lijkt misschien niet zo erg, maar ondertussen werd op dit deel van de lijn de baanvaksnelheid ook verlaagd tot 40 km/u, wat toch voor serieuze vertragingen zorgt voor o.a. deze reizigerstrein. Bovendien moet de machinist van de 661-154 de trein volledig tot stilstand brengen aan deze overweg, omdat de handbediende slagbomen werden vastgezet in de geopende stand en de buurtbewoners de kans moeten krijgen om eraan te wennen dat ze nu zelf op passerende treinen moeten letten voor ze oversteken. De vooruitgang zeker?
Met gemak halen we de reizigerstrein nog in tegen dat Pirot bereikt wordt. De spoorlijn van Niš naar Dimitrovgrad volgt over de hele lengte de "Nišava", een typisch bergriviertje. Op sommige plekken, zoals net voor Pirot op deze foto, is het goed mogelijk om passerende treinen naast het riviertje te fotograferen.
Tussen Čiflik en Pirot (namelijk in Staničenje) kruiste de reizigerstrein naar Sofia een goederentrein van Dimitrovgrad naar Niš. Door de fel gereduceerde baanvaksnelheid halen uw webmaster en diens reisgezel Hans de goederentrein in tegen dat deze Bela Palanka passeert. We besluiten de trein op te wachten aan de uitrit van dit stadje vanop de brug van de oude rondweg die het stadje wat moest ontlasten. Terwijl het bij ons vorige bezoek bijna onmogelijk was om deze weg over te steken, kunnen we nu onze auto gewoon op de brug parkeren in afwachting van de passerende trein. Wat verderop is immers een stuk van de nieuwe autoweg geopend, waardoor de auto's nu nog een pak verder van het stadje weg blijven.
In Crvena Reka hebben we de goederentrein opnieuw te pakken. Hoewel we slechts enkele kilometers verderop staan, moeten we toch ruim 5 minuten op de trein wachten. Zo is het zelfs niet spannend meer... Toch is het nog goed mikken, want we willen per sé de boer met zijn twee koeien in beeld als de 661-118 met haar trein naar Niš passeert. Missie geslaagd!
De lage baanvaksnelheid breekt ons helaas wat zuurder op als we de trein opwachten op dit knappe fotopunt nabij Ostrovica. Doordat de trein zo traag rijdt, wordt beslist om hem in Crvena Reka aan de kant te halen, zodat er een reizigerstrein van Niš naar Dimitrovgrad kan kruisen. Hierdoor staan we ruim een uur te wachten totdat we de goederentrein horen aankomen. U zal uw webmaster op zijn woord moeten geloven als hij zegt dat dit fotopunt normaal nog veel mooier was. Door de langer wordende schaduwen, is hij immers genoodzaakt om de trein meer in de bocht te fotograferen. Luxeproblemen in zo'n mooi landschap zeker?
° 01/04/16
Een dag later belooft het qua goederenverkeer een wat rustige dag te worden in Zaječar. Daarom begeven we ons opnieuw naar de lijn van Niš naar Dimitrovgrad, meer bepaald naar Bela Palanka. Mooi op tijd passeert de reizigerstrein van Sofia naar Beograd uw webmaster. De Kennedy met nummer 661-119 ontmoet hier een TAM 500, een typisch Joegoslavische krachtpatser.
We gaan in de achtervolging en zien de trein een volgende keer te Sićevo, een klein dorpje dat vooral bekend is als rustplaats voor truckers en een plaatselijke wijnbrouwerij. De silo's van die brouwerij zijn trouwens nog net door de struiken zichtbaar. Hoewel het station op de achtergrond enkel nog een doorgaand spoor kent zonder dat er blokseinen staan, zit er toch nog een bediende. Kwestie van de werkgelegenheid op peil te houden zeker?
Als de reizigerstrein de rand van Niš bereikt, vindt daar een kruising plaats met een goederentrein naar Dimitrovgrad. Dat kon niet beter uitkomen, want zo kunnen we die goederentrein meteen in de andere richting achtervolgen over een groot deel van deze lijn. Bovendien is de sleper van dienst de 661-118, een van de Kennedy's met een lage korte neus.
Ongeveer op de plek waar we gisteren de 661-118 met een goederentrein naar Niš konden fotograferen, kunnen we nu dezelfde locomotief met een trein naar Dimitrovgrad vereeuwigen. Deze keer rijdt hij met de lage snuit op kop, wat toch wel wat mooier is, zelfs al is de zon al net iets te ver doorgedraaid. Momenteel is deze spoorlijn nog grotendeels mechanisch beveiligd, maar hoewel de enkele jaren geleden toegezegde elektrificatie nog niet begonnen is, mag het toch duidelijk zijn dat het inritsein op deze foto het niet heel lang meer zal rekken.
Een goede kilometer voor Bela Palanka ligt deze mooie bocht, die perfect vanop een brug te fotograferen is. De machinist van de 661-118 laat zijn trein rustig uitbollen, want in het station wat verderop zal de kruising met de zwaar vertraagde reizigerstrein worden afgewacht. Wij kiezen ervoor om terug naar ons hotel in Zaječar te rijden in de hoop dat we daar morgen terug wat meer goederenverkeer mogen verwachten.
° 02/04/16
Onze wens van gisteren is gehoord! Vandaag worden we verwend met een goederentrein van Niš via Zaječar naar Prahovo Pristanište. Dit is een rit van ruim 160km, dus op die afstand kunnen we vast wel wat leuke opnames maken. Op deze opname passeert de trein in Grljan, het station waar we enkele dagen geleden nog met de spoor-Volga naartoe zijn gereden. Ook vandaag worden we op een oldtimer getrakteerd, want op het moment dat de 661-232 het noordelijke seinpostje passeert, rijdt er ook net een Zastava 101 Skala voorbij.
Omdat er in Zaječar toch een locwissel plaats zal vinden, hoeven we ons niet te haasten. Dat komt goed uit, want net na het passeren van de goederentrein, zien we deze tractor het spoor oversteken. Net na de overweg stopt de bestuurder om even onder de motorkap van zijn Rokovica 60 te kijken. Komt dat even goed uit!
Zo'n anderhalf uur later bevinden we ons aan de erg landelijk gelegen halte van Crnomasnica, waar we de goederentrein opnieuw opwachten. Na een halfuurtje horen we de trein effectief naderen. Niet echt verrassend is dat nu de 661-138 aan zet is, er zijn immers maar twee Kennedy's gestationeerd in Zaječar en het andere exemplaar heeft haar plaats zonet afgestaan. Wat overigens niet zichtbaar is op deze foto, is dat we hier het "gezelschap" hebben van 6 militairen en 2 politieagenten die ons stevig aan de tand voelen over het waarom dat we hier staan. We bevinden ons immers niet zo gek ver van de grens en in hun ogen komt dit toch wel erg vreemd over. De volledige auto wordt doorzocht, maar uiteindelijk blijken ze onze goede bedoelingen toch te geloven, zodat we onze foto's toch kunnen maken. Gelukkig maar, want uw webmaster vindt dit een erg leuk fotopunt.
Met toestemming van de machthebbers, zetten we meteen de achtervolging in. Hoewel de trein op het traject van Zaječar naar Prahovo Pristanište grotendeels fout rijdt voor wat de zonnestand betreft, slagen we er nog net in om een tweede foto te maken op het enige andere fotopunt (in Veljkovo) waar de zon netjes op kop zit. De machinist vindt het duidelijk allemaal OK, getuige de vriendelijke groet.
We bevinden ons ondertussen in Prahovo Pristanište, het eindpunt van de lijn. Prahovo is de naam van een gemeente in de buurt, Pristanište staat voor "dok". Deze naam is zeker niet fout gekozen, want we bevinden ons aan de oever van de Donau, getuige de knappe havenkranen rechts en achter de trein. Ook hier worden we weer nauwlettend in het oog gehouden door een douanebeambte die op de kade surveilleert. Gezien de wat gevoeligere locatie, besluiten we toch maar naar de andere kant van de goederenbundel te verhuizen, waar we iets discreter onze foto's kunnen maken.
Bij het vorige bezoek was uw webmaster niet in Prahovo Pristanište geraakt. Hoewel hij wel vermoedde dat er misschien leuke opnames te maken waren, had hij er nog niet echt veel spectaculair beeldmateriaal van gezien. Deze keer hebben we toch maar een poging gedaan en daar hebben we absoluut geen spijt van gehad!
Hoewel we hier op ieder moment een plotse verschijning van de douanebeambte verwachten, laat men ons toch met rust en kunnen we vrij onze foto's maken. Al een geluk, want wat staat de 661-138 schitterend onder deze kranen aan de kaai vlak naast de Donau.
Nadat de 661-138 eerst een aantal wagens naar de stationsbundel heeft gesleept en vervolgens de wagens afkomstig uit Niš aan de kade heeft neergezet, mag de Kennedy los naar de stationsbundel om daar aan de gereedstaande wagens te worden gekoppeld en richting Bor Teretna te vertrekken. We zien de trein hier aan een leuk handbediend overweggetje aan het westelijke uiteinde van het emplacement.
Tegen onze verwachtingen in blijft de Kennedy nog ruim een uur met haar goederentrein wachten. Wellicht valt de verklaring te vinden in de volgende foto. Ons geduld wordt echter beloond als de 661-138 met haar bakkentrein Prahovo Pristanište verlaat. De trein moet hier serieus hoogte winnen op een korte afstand, wat natuurlijk een zalig geluidsspektakel oplevert. In dit deel van Servië vormt de Donau trouwens de natuurlijke grens met Roemenië. Een goede 100km verderop heeft uw webmaster al enkele keren de Roemeense Sulzer-locomotieven van de reeksen 60 en 62 gefotografeerd. Wanneer zou hij deze prachtlocomotieven weer eens in actie kunnen beleven?
Zoals daarnet al gemeld, blijkt bij deze foto waarom de Kennedy zo lang bleef wachten voor het vertrek. Enkele kilometers voorbij de haven arriveren we immers in het gewone station van Prahovo. Aan het noordelijke uiteinde van dit station vertrekt een industrielijn naar Prahoho Elixir, een superfosfaatfabriek. Op deze lijn kunnen we de 721.1551 fotograferen na het afleveren van een set ketelwagens die aan de goederentrein van Prahovo Pristanište naar Bor Teretna zal worden toegevoegd. We wilden deze locomotief naast de Kennedy fotograferen, wat een schitterende parallel zou hebben opgeleverd. Een nogal struise vrouwelijk stationschef stak daar echter een stokje voor, ondanks de pogingen van haar mannelijke collega's die met haar de discussie aangingen dat het toch geen kwaad kon dat we die parallel zouden fotograferen. Ach, volgende keer beter zeker?
We besluiten de 661-138 met haar nu wel erg lange goederentrein aan de uitrit van Prahovo te fotograferen bij het vertrek. Het vlakke landschap hier leent zich perfect om de aanzienlijke lengte van deze trein in beeld te brengen. Het mooie inritsein is de kers op de taart.
We achtervolgen de goederentrein richting Bor, maar kunnen hem niet meer inhalen voor Negotin. In dit station moet de trein aan de kant, want er moet worden gekruist met de reizigerstrein van Zaječar naar Prahovo Pristanište. Deze dienst wordt verzekerd door de 710-006, die hier net het inritsein van Negotin passeert.
Omdat de uitrit van Negotin niet zo interessant is om de goederentrein op te wachten, besluiten we verder te rijden naar meer landelijk gelegen stationnetjes langs de lijn. In Rogljevo vinden we een fotopunt dat ons ten zeerste bevalt: een stationnetje in het midden van de natuur. We moeten nog een tiental minuutjes wachten, maar de beloning is groot als in een schitterend avondlicht de 661-138 met haar goederentrein naar Bor Teretna passeert.
Het licht is nu zo mooi dat we alles op alles zetten om de trein nog een laatste keer te fotograferen. Terwijl Hans zich op de weg concentreert, zoekt uw webmaster snel op de kaart naar een fotopunt waar de zon goed zou kunnen staan. Er is maar één mogelijkheid die zich hiertoe leent: enkele honderden meters waar een landweggetje parallel loopt met het spoor. Hier aangekomen, blijkt dat hier een erg fotogeniek stationnetje ligt, compleet met watertoren en waterkolom. De goederentrein komt al door de bocht op het moment dat we ons fotopunt innemen. Wat een schitterende plek om deze bijzonder succesvolle dag af te ronden!
° 03/04/16
Onze laatste voormiddag in Servië zouden we op de spoorlijn van Niš naar Dimitrovgrad doorbrengen. Om die reden hebben we in Pirot (ongeveer halfweg langs de lijn) een hotel geboekt. Om 23u 's avonds krijgen we echter een SMS van Darko, de machinist in Zaječar, dat er een goederentrein van Zaječar naar Niš zal rijden. 's Morgens gaan we dit opnieuw na en we hebben geluk, want de plannen zijn ongewijzigd. We hebben wel nog even de tijd, dus wagen we eerst onze kansen langs de hoofdlijn van Niš naar Dimitrovgrad. Met veel geluk hebben we meteen een goederentrein die wordt gesleept door de 661-112. We zien de trein hier aan de uitrit van Čiflik, een van de plekken waar we een trein vlak naast de "Nišava" kunnen fotograferen.
Ondertussen krijgen we het bericht uit Zaječar dat de goederentrein naar Niš zal vertrekken rond 8u. Dit geeft ons nog voldoende tijd om de goederentrein van Niš naar Dimitrovgrad nog eventjes te volgen. We zien de trein nog een tweede keer in Sopot. Uw webmaster is overigens erg blij met deze foto: tijdens het vorige bezoek was het hier telkens erg regenachtig en hij wilde dit mooie fotopunt, met het opmerkelijke grote huis op de heuvelflank, nog een keertje mooi in de zon fotograferen. Bij deze dus...
We rijden nu naar Niševac, waar we de goederentrein van Zaječar naar Niš opwachten. Op de zesde en laatste dag in Servië lukt het eindelijk om op dit fotopunt een goederentrein te fotograferen in de zon. Ook in 2013 kon uw webmaster op deze plek al een goederentrein fotograferen, maar toen was het weertype toch nog niet wat het moest zijn. Bij deze tweede poging verloopt alles véél beter wanneer de 661-232 met haar knappe goederentrein passeert. Voor deze opname werd ons geduld wel héél hard op de proef gesteld. Z-e-s dagen lang hopen dat het dan toch zou lukken... En oh zo typisch: net op het moment dat we het eigenlijk al hadden opgegeven, lukt het dan plots toch!
Uiteraard gaan we in de achtervolging, want de baanvaksnelheid op dit traject is niet bepaald groot. De 661-232 heeft ondertussen het indrukwekkende rotsmassief achter zich gelaten, maar zelfs dan blijft het toch leuk fotograferen.
Enkele kilometers verderop, in Svrljig, vinden we nog mechanische beveiliging terug. Dit is natuurlijk een leuke plek om de 661-232 nogmaals op te wachten. De typische Balkan-huisjes zorgen nog voor wat extra sfeer, zo heeft uw webmaster het graag.
Het is niet geheel duidelijk waarom, maar in Svrljig houdt de goederentrein enkele minuutjes pauze. Dit geeft ons net genoeg tijd om de trein nogmaals in te halen en hem nogmaals te fotograferen langs het stationsgebouw.
In Vrelo bevinden zich de overblijfselen van een oud station. Vandaag de dag is enkel het doorgaande spoor nog in dienst. Toch biedt dit een leuk kader om de goederentrein naar Niš nog een laatste keer te fotograferen.
Terwijl we naar Bulgarije rijden, komen we in Novo Selo nog de 661-152 tegen met een goederentrein van Niš naar Dimitrovgrad. Omdat we eigenlijk nog een halve dag aan de spectaculaire (Bulgaarse) diesellijn van Kalotina naar Stanintsi willen doorbrengen, besluiten we om de trein niet te blijven achtervolgen, maar ineens door te rijden naar de grens. Dat dit de juiste keuze is, zou binnen enkele uren blijken...
Video-opnames van Kennedy's in actie
661-232 met tweeassige open bakwagens van Prahovo Pristanište naar Bor Teretna op een zware helling vlak voor Bor op 30 maart 16.
661-138 met goederentrein van Niš via Zaječar naar Prahovo Pristanište. Passage in Veljkovo op 2 april 2016.
661-138 met een goederentrein van Prahovo Pristanište naar Bor Teretna, vlak na vertrek en langs de Donau op 2 april 2016.
661-232 met een goederentrein van Zaječar naar Niš in het rotsmassief nabij Niševac op 3 april 2016.
