Nauwelijk een jaar na de vorige Roemenië-reis, vertrokken Hans Valkenaers en uw webmaster opnieuw naar dit sympathieke land om er de nodige dieseltreinen te kunnen fotograferen. Voor de eerste keer trokken we in de maand mei op vakantie en waren we uiteraard benieuwd welke nieuwe kansen dit zou bieden. Het zouden alleszins lange dagen worden, want met zonsopgang voor 6u 's ochtends en zonsondergang rond halfnegen 's avonds zou er nog minder dan tijdens andere reizen worden geslapen. Lekker rustgevend wel, zo'n vakantie waar de wekker meermaals voor 5u 's ochtends afging en we 's avonds telkens moesten oppassen dat het laatste restaurant nog niet was gesloten ;-)
Na het nodige gepuzzel werd een ambitieuze planning uitgewerkt waarbij we vanuit Bucharest meteen naar Constanța vertrokken om daar de treinen op de spoorlijn naar Mangalia te fotograferen. Na daar een avond en een ochtend te hebben gefotografeerd, ging het voor een blitsbezoek richting Câmpulung, waarna we het smalspoorlijntje van Fieni bezochten. Vervolgens ging het opnieuw richting Câmpulung en Curtea de Argeş, waarna we in Râmnicu Vâlcea belandden. Vanuit dit stadje aan de Olt-rivier werd gedurende drie dagen de omgeving verkend, waarbij we de spoorlijn van Piatra Olt naar Sibiu en de lijn van Babeni naar Alunu bezochtten. Hierna was het weer tijd om terug te keren naar Bucharest. De meeste bestemmingen van deze reis hadden we al eerder bezocht, eigenlijk waren enkel de spoorlijn van Constanța naar Mangalia en de regio Câmpulung nieuw voor ons. Met name voor die laatste plek is het érg verwonderlijk dat er niet meer foto's online staan: het goederenverkeer kent enige omvang, sommige treinen worden met een dubbeltractie én een opduwlocomotief gereden. Een van de treinen bestaat uit fantastische cementwagens.
Gelukkig bleven we doorgaans gespaard van regen. Enkel op zondag gingen de hemelsluizen gedurende enkele uren volledig open. Naast wat zon, kregen we toch ook meerdere stoere wolkenluchten voorgeschoteld. Met name bij het smalspoorlijntje van Fieni hielp het zwaarbewolkte weer ons enorm om vrijuit te kunnen fotograferen op dit bochtige lijntje. Zo kregen we uiteindelijk bijna alle foto's die we wensten. Nu ja, behalve dan dat uw webmaster misschien op iets meer foto's met bloemetjes in de zon had gehoopt. Het ideale excuus om in de toekomst een herkansing te wagen?
° 11/05/2024
Bij aankomst in Constanța blijken we nog wat tijd over te hebben voordat er een reizigerstrein naar Mangalia gefotografeerd kan worden. Ideaal, want dit geeft ons de ruimte om de haven kort te bezoeken. Of we hier veel gaan kunnen fotograferen, betwijfelen we, gezien de invasie van Rusland in Ukraine. Odessa en de Krim bevinden zich immers maar zo'n 300km verderop en dan doet een rare hobby als treinenfotografie al snel de wenkbrouwen fronsen bij het lokale beveiligingspersoneel. Maar, wonder boven wonder kunnen we toch enkele foto's maken zonder teveel gedoe. Zo ziet u op deze foto de 69 0098-4 (eigendom van Tehnotrans Feroviar) naar zijn depot rangeren.
Bij het maken van de vorige foto hoorden we regelmatig een locomotief claxonneren in een ontoegankelijk gedeelte van de haven. De zone waar de locomotief aan het rangeren was, zag er vanop afstand erg veelbelovend uit. Frustrerend... Nét op het moment dat we weer in de auto zijn gestapt en richting Mangalia rijden, ziet uw webmaster dan toch deze Sulzer van CFR Marfa door de bocht komen. Nog net kan deze opname worden gemaakt, een onverwachte meevaller! Dit blitzbezoek aan de haven van Constanța laat een dubbel gevoel achter: uw webmaster is blij met de foto's die toch gemaakt konden worden, maar tegelijk is er het knagende gevoel dat er hier véél meer in zou moeten zitten. Alleen: wat is het risico op een hoop gedoe?
We hebben nog zo'n 5 minuten over om een fotopunt voor onze eerste reizigerstrein naar Mangalia te vinden. Hoewel de zon al vrij ver doorgedraaid is, lukt het ons in Eforie Sud toch om een punt te vinden waar ook het front van de trein nog goed wordt belicht. Stipt op tijd passeert de 66 0902-3 met haar reizigerstrein. Het laagseizoen is nog bezig en dus had er eigenlijk een Malaxa van de reeks 78-07XX moeten rijden, we zijn echter niet verbaasd dat het al om een gesleepte trein gaat. Door het warme weer zijn er al redelijk wat toeristen en dus wordt er met een dubbeldeksrijtuig met airconditioning gereden.
Ruim een uur later is het de beurt aan de 66 1133-4 om met een trein naar Mangalia te rijden. In de buurt van Pescăruș rijdt de trein vlak naast de Zwarte Zee, wat natuurlijk schreeuwt om een foto. Hier ziet het er zo vredig uit, maar verderop aan dezelfde zee moeten mensen voor hun leven vrezen... Bijzonder triest...
Na het omlopen in Mangalia, kan de trein weer terug naar Constanța. De trein is hier net uit Mangalia vertrokken, getuige de grote kranen van de lokale haven op de achtergrond. Let zeker ook even op de telegraafmasten: de oude kabels zijn verdwenen en werden vervangen door een... optische vezelkabel!
Eforie Nord is een van de twee stations met mechanische beveiliging langs deze spoorlijn. Voordat we de dag afronden, wordt nog een sfeeropname gemaakt van een van de grondpostjes naast het uitritsein.
° 12/05/2024
Onze tweede dag wordt er al geoefend met vroeg opstaan: minuten na zonsopgang zou er in Pescăruș een trein in noordelijke richting moeten rijden op het stukje van de lijn dat vlak naast de Zwarte Zee loopt. Ter plekke aangekomen lijkt het nodige ochtendgrijs de foto te gaan verpesten. Net wanneer we het al ongeveer opgeven, keren onze kansen. De zon doet verwoed pogingen om door het wolkendek heen te breken, waardoor de 66 0902-3 met haar ene dubbeldeksrijtuig uiteindelijk in fantastische omstandigheden gefotografeerd kan worden.
In Eforie Nord lijkt het mogelijk om een glintshot te maken, de positie van de zon is er alleszins perfect. Na het maken van de vorige foto wordt dus meteen de achtervolging ingezet. Bij aankomst hebben we nog enkele minuten voorsprong, maar zijn de schaduwen nog nét iets te lang. Op dit moment van de dag korten die schaduwen gelukkig snel in met als gevolg dat het gekozen punt precies goed belicht wordt bij de passage van de 66 0902-3 met haar trein naar Constanța. Het is halfzeven 's ochtends en we hebben al twee knallers binnen!
Twintig minuten later passeert de eerste trein in zuidelijke richting, dus besluiten we om ook die trein aan het oostelijke grondpostje van Eforie Nord op te wachten. De zon vindt het helaas even welletjes, maar dat kan de pret niet drukken want tot onze verbazing hangt de 60 1376-2 voor de korte trein. Het gevleugelde wiel op het front van de locomotief zorgt nog voor een extra detail.
Doordat een Sulzer-locomotief de trein naar Mangalia sleept, besluiten we om de achtervolging nogmaals in te zetten. In Pescăruș worden onze drones de lucht in gestuurd om dit zijaanzicht aan het plaatselijke stationnetje vlak aan de zee te kunnen maken. Moest u zich nog afvragen waar de naam van deze reportage vandaan kwam...
In Mangalia hebben meerdere toeristen de nacht doorgebracht, er zitten zelfs enkele Amerikaanse dames in het gezelschap. Terwijl de meeste reizigers al een plekje zoeken in het dubbeldekkersrijtuig, neemt een Roemeens koppel nog de tijd om een sigaretje te roken. Het personeel kijkt ondertussen aandachtig toe hoe de 60 1376-2 omloopt.
Tijdens de zoektocht naar een volgend fotopunt zien we plots een boer die zijn veld aan het omfrezen is. Hij is erg vriendelijk en nodigt ons meteen uit om samen een pint te gaan drinken bij hem thuis. Hoe sympathiek zijn aanbod ook is, we slaan het vriendelijk af want dadelijk wacht ons een serieuze autorit. Gelukkig remt dat zijn enthousiasme niet af om mee in beeld te worden genomen voor onze volgende foto. Olijk gaat hij verder met frezen terwijl de 66 1133-4 met een trein naar Mangalia passeert. Ondertussen heeft de CFR beslist om de lengte van de trein zo maar eventjes te verdubbelen van één naar twee rijtuigen vanwege het aantal toeristen.
Zo'n 4,5u rijden later bevinden we ons 400km westelijker in het land, namelijk in de buurt van Câmpulung. De hoop bestond dat er op de spoorlijn van Golești naar Parcul Krețulescu (een halte net ten noorden van Câmpulung) nog kleine Malaxa's zouden rijden. Meteen na aankomst wordt die hoop echter de grond ingedrukt: in Parcul Krețulescu staat een lelijke Desir(N)o (onder de graffiti dan nog...) op de vertrektijd te wachten. Ons geluk zal echter snel keren, want in Câmpulung blijkt een beladen cokestrein van Constanța Port naar de cementfabriek van Holcim in Argeșel te wachten totdat het moderne onding het baanvak heeft vrijgemaakt. Het regenweer steekt hard af tegen het weer aan de Zwarte Zee, maar dat zorgt wel voor extra sfeer wanneer de 60 1078-4 en de 60 1707-8 hun zware trein omhoog sleuren aan dit meertje in Voinești. Nu maar hopen dat we hier de komende dagen nog wat meer goederenverkeer kunnen fotograferen.
De omweg naar Câmpulung werd bewust gemaakt. De eindbestemming van vandaag ligt echter in Moroeni, aan het eindpunt van de smalspoorlijn vanuit Fieni. Onderweg komen we in Râu Alb de Jos deze heuse artisanale geitenmelkerij tegen. Leuk om te fotograferen, enkel een beetje sneu dat onze schoenen twee dagen later nog naar de geitenstront zullen ruiken.
Vooruit met de geit! Als een soort levende zandloper ment deze vriendelijke boer de geiten richting de "melkafdeling". De geur moet u er zelf maar bijdenken.
° 13/05/2024
In Fieni bevindt zich een kalkfabriek. Om de kalkoven van voldoende kalksteen te voorzien, ligt er vanuit deze fabriek een smalspoorlijn naar een groeve in de buurt van Moroeni. Terwijl de eerste smalspoortrein wordt voorbereid op vertrek, wordt er iets verderop op het normaalspoor gerangeerd: de 69 0064-6 (rechts) rijdt los de 69 0065-3 voorbij. Door onderhoudswerken in de fabriek hebben deze locomotieven het ten tijde van ons bezoek rustig, gelukkig draait het smalspoornet de rest van de dag op volle toeren.
We volgen de L45H-034 met een lege kalksteentrein van Fieni naar de laadplaats ten noorden van Moroeni. In dat laatstgenoemde dorpje ligt ook een kruisingsstation en vormt zo een van de plekken waar de trein ietwat vrij van begroeiing kan worden gefotografeerd.
De achtervolging wordt ingezet, wat spectaculairder klinkt dan het is want de trein rijdt aan een snelheid van minder dan 20km/u. Aan de rand van het dorp komen we een paard met kar tegen. Komt dat even mooi uit voor de volgende foto van de hard zwoegende diesellocomotief. Deze L45H's werden gebouwd bij Faur en zijn dus op en top Roemeens. Ze zijn enorm populair: ook in Servië, Polen, Hongarije, Duitsland en Frankrijk kan je exemplaren in actie beleven.
Na aankomst aan de laadinstallatie wordt de lege stam vrij snel tegen een beladen stam omgewisseld. Een kwartier na aankomst met de lege trein vertrekt dezelfde L45H-034 met de eerste beladen trein van de dag richting Fieni. Bij een vorig bezoek in 2012 kon er een aanzienlijk deel van de trein op de brug worden gefotografeerd, ondertussen is de begroeiing echter hard opgeschoten. De drone de lucht in sturen heeft dan weer als voordeel dat ook de laadinstallatie mee op de foto kan worden gezet. En zo geschiedde...
Zoals in zoveel Roemeense dorpjes is ook in Țepeș Vodă de tijd schijnbaar blijven stilstaan. Het wachten op een trein is er alles behalve saai, de vriendelijke mensen zitten er doorgaans ook niet mee in om te worden gefotografeerd.
Wat later bevinden we ons aan het stationnetje van Moroeni, waar de 87-1001-3 (ex L45H-094) met een lege trein naar de laadplaats wacht op de kruising met een beladen trein. Deze papa blijkt doof te zijn, maar na de nodige wederzijdse gebaren stemt hij vriendelijk in om samen met zijn zoontje te worden gefotografeerd. De jongen is meteen in de gereedstaande trein geïnteresseerd, geef hem eens ongelijk.
In Țepeș Vodă bevindt zich ook een van de kruisingsstations van de smalspoorlijn. Ongeveer één keer per uur vindt hier een kruising plaats tussen een beladen en een onbeladen trein. De rangeerder van de beladen trein op de achtergrond (gesleept door de de 87 1002-1) is al naar de wissel gewandeld en maakt een kort babbeltje met de bemanning van de L45H-034 alvorens hun weg te vervolgen.
Bij meerdere passages van de L45H-034 deed de treinbestuurder teken om met hem mee te rijden. Nu was dat met twee personen lastig, maar reisgezel Hans zit er niet mee in om met de auto te volgen zodat uw webmaster een stukje op de locomotief mee kan rijden. Nog eens merci daarvoor :-) Daardoor ontstaat immers de kans om wat sfeerfoto's van de treinbestuurder te maken en ineens naar onbekende fotopunten te zoeken. Dat eerste lukt vrij goed, maar extra fotopunten worden er helaas niet gevonden. Integendeel: een punt dat we nog wilden opzoeken, blijkt al grotendeels te zijn dichtgegroeid. Sja...
Over dichtgroeien gesproken... Ook dit bekende punt in de buurt van Pietroșița moest er al aan geloven: het bovenaanzicht is niet meer mogelijk... Gelukkig is het vanop spoorniveau ook geen lelijk zicht wanneer de 87-1001-3 (ex L45H-094) met een beladen steenslagtrein van Moroeni naar Fieni passeert. Overigens: gelukkig is de verf op deze locomotief al wat afgebleekt, want uw webmaster vond het fluogroen van net na haar revisie écht niet mooi.
Als je thee wil zetten, dan wandel je toch gewoon even de voortuin in? Verser dan dit wordt de acaciathee alleszins niet en het levert nog een leuke foto op ook ;-)
De vandaag bezochte smalspoorlijn ligt deels naast de normaalspoorlijn naar Pietroșița. Sinds een aantal jaren wordt de reizigersdienst op dit traject uitgebaat door de privémaatschappij TFC (TransFeroviar Călători), ze gebruiken daarvoor voormalige Wadlopers van bij onze noorderburen. Bij een eerste poging in 2012 lukte het ondanks het rekenwerk nét niet om een smalspoortrein naast een normaalspoortrein te fotograferen. Om die reden wordt bij poging 2 de camera op het statief gezet op een punt langs de lijn dat er wel tof uitzag voor beide treinen: de uitrit van het stationnetje van Țepeș Vodă. Met twee opnames en wat werk in Photoshop zou de klus deze keer wel worden geklaard. De zware bewolking breekt bij beide treinen wonderwel nét op het juiste moment open, dus weer een levensduurverkorting later blijkt deze missie uiteindelijk toch geslaagd! Links rijdt de 87 100 met een beladen trein van Moroeni naar Fieni, rechts rijdt de 78 3225+78 3224 (achteraanzicht) van Târgoviște naar Pietroșița.
Net nadat de L45H-055 met een beladen steenslagtrein vanuit de kalksteengroeve is vertrokken, besluiten de weergoden dat we nog enkele foto's in de zon mogen maken. Deze foto is ten noorden van het dorpje Moroeni gemaakt, het is een van de weinige plaatsen aan de smalspoorlijn waar je écht nog een ruim zicht op de omgeving hebt.
We zetten de achtervolging in... In het centrum van Moroeni rijdt de trein vlak langs de typisch Roemeense huisjes. Omdat het zo knap is, hebben we hier vandaag een vijftal passages gefotografeerd, telkens vanuit een lichtjes andere hoek. Uiteindelijk blijkt deze foto het meest succesvol en uiteraard wordt die dan ook op deze website getoond.
Qua zon is ons geluk nu opgebruikt: seconden voor de passage van de volgende beladen trein, vindt ze het welletjes geweest. Nu ja, ook zonder zon ziet deze scène er nog wel tof uit. We zien de 87 1002-1 met haar beladen kalksteentrein net na vertrek vanaf de laadplaats.
Voor de laatste keer vandaag openen we de jacht op een smalspoortrein. In Țepeș Vodă hebben we hem alweer voor de tweede keer ingehaald. Niet alleen wij tonen interesse in de brommende diesel: ook het lokale pluimvee wil de trein zien passeren. Of zouden ze gaan lopen voor uw webmaster die plots achter hen hurkt en vervolgens een vreemd zwart toestel tevoorschijn haalt?
Langzaamaan wordt het tijd om afscheid te nemen van deze knappe smalspoorlijn. We gaan nog even in Fieni kijken wat daar loos is en we zijn niet alleen. Deze vriendelijke man kijkt ook toe vanop de brug en zit er niets mee in om even te poseren. Dat moet men uw webmaster geen twee keer zeggen natuurlijk...
Het is tijd voor de ploegwissel in Fieni... Terwijl de volgende ploeg welkom wordt geheten, besluiten wij onze schup af te kuisen. We moeten immers nog ruim anderhalf uur rijden en gezien het grote aantal loslopende koeien en geiten op de weg, doen we dat liever niet in het donker. We kunnen alleszins terugblikken op een zeer geslaagde dag aan deze fraaie smalspoorlijn.
De dag krijgt nog een leuk staartje: vlak voor onze aankomst in Câmpulung besluiten we om nog even langs het goederenstation van Argeșel te rijden in de hoop dat we nog een goederentrein kunnen fotograferen. En jawel, dat lukt nog ook! De 60 1707-8 (eigendom van Tehnotrans Feroviar) blijkt klaar te staan met een lege kolentrein naar Constanța Port. De trein zal in het donker vertrekken en het station is helaas niet verlicht. Het vertrek afwachten heeft dus niet veel zin, maar deze onverwachte meevaller vormt toch een fraaie afsluiter van een al geslaagde dag! Benieuwd wat we morgen weer gaan zien...
° 14/05/2024
Het ultieme dilemma: 's ochtends voor dag en dauw opstaan met het risico om vervolgens van een spoorwegbediende te horen dat er de komende uren écht geen goederenverkeer wordt verwacht, of een uur langer slapen met het risico dat we een fraaie goederentrein missen. Om halfzes deze ochtend hebben we de juiste gok gemaakt: navraag bij de stationschef van Câmpulung levert het nieuws op dat er al een goederentrein onderweg is. Meteen rijden we die trein tegemoet; best wel een uitdaging want je zal hem maar net missen op een plek waar de spoorlijn wat verder van de weg ligt. Het goede nieuws: er rijdt een reizigerstrein in de andere richting op de enkelsporige lijn en dus kunnen we van het ene naar het andere kruisingsstation rijden en zo de goederentrein onderscheppen. in Stâlpeni hebben we hem te pakken: nadat de reizigerstrein is gepasseerd, brengt de treinbestuurder zijn trein in beweging en weergalmt het fraaie geluid van de Sulzer door de omgeving.
Op de heenweg zagen we deze handbediende spoorwegovergang in Valea Popii, we namen ons meteen voor om de trein hier te fotograferen. Alleen... Die handbediende overwegen sluiten ruim 5 minuten op voorhand en er ontstaan dan al snel behoorlijke files. Het geluk is echter met ons: enkele kilometers voor deze overgang start er een zijweggetje dat meteen het spoor kruist en vervolgens de spoorlijn volgt. Op die manier slagen we er toch in om de trein in te halen én ons vlak aan de overweg te parkeren. Weer hebben we een kippenvelmomentje wanneer de 60 1662-5 (van Tehnotrans Feroviar) met haar lege cementtrein van Roman naar Argeșel passeert. Een vriendelijke vrachtwagenbestuurder laat ons na passage van de goederentrein voorsteken, waardoor we vrij vooraan in de file de achtervolging opnieuw kunnen inzetten. Alleen... Enkele kilometers verderop bevindt zich een volgende handbediende overweg waar we alsnog in de file komen te staan. Ach ja, kwaliteit boven kwantiteit!
Er kan onderweg nog een matige foto worden gemaakt maar we komen vervolgens in de ochtendspits van Câmpulung terecht. Gelukkig brengt de GPS raad en geraken we via allerlei binnenweggetjes toch ruim voor de trein in Argeșel. Wat is het een indrukwekkend zicht om de 60 1662-5 met haar lege cementtrein uit Roman te zien arriveren met de besneeuwde toppen van het gebergte rond de Moldoveanu op de achtergrond. Deze berg is met haar 2544m de hoogste berg van Roemenië. Het stationspersoneel reageert even later erg verbaasd dat enkele Belgen hier een goederentrein komen fotograferen. Eerlijk? Zelfs een zoektocht na ons bezoek aan deze spoorlijn leverde bitter weinig foto's van collega-hobbyisten op. Volkomen onterecht!
In Câmpulung vraagt deze vriendelijke man ons of we zijn combi eens langs de binnenkant willen zien. Voor één keer vindt uw webmaster het niét erg om die beladen woorden te horen ;-) De eigenaar kent maar al te goed de herkomst van zijn voertuig, fier vertelt hij dat deze Volkswagen Transporter T4 al ruim een miljoen kilometer op de teller heeft!
We rijden langs Lăzărești, een kruisingsstation dat er tijdens de voorbereiding van deze reis bijzonder veelbelovend uitzag door de aanwezigheid van twee halve kandelaarseinen. Het station blijkt buiten dienst, maar er zit nog wel een overwegwachter in het voormalige seinhuis. De vriendelijke man weet ons te zeggen dat er in de late namiddag nog een goederentrein moet passeren. Na deze paard met kar aan de overweg te hebben gefotografeerd, rijden we langs een groter station aan de spoorlijn. Daar treffen we per toeval een onderstationschef die enkele jaren in Groot-Brittanië blijkt te hebben gewerkt. Dat geeft ons de kans om goed door te vragen of die goederentrein straks echt gaat rijden. Hij zoekt het voorziene rijpad op en zegt ons dat we minstens tot 17u de tijd hebben voordat die trein passeert. Perfect, dat geeft ons de ruimte om naar de nabijgelegen spoorlijn naar Curtea de Argeş te rijden in de hoop dat we daar nog iets leuks treffen.
Zo gezegd, zo gedaan. We rijden eerst naar Piteşti Nord en arriveren daar precies op tijd om een kleine Malaxa te fotograferen. Deze motorwagens werden gebouwd van 1935 tot 1942 en doen nog steeds dienst! Op deze foto rijdt de 77 0917-6 van Curtea de Argeş naar Piteşti. Door onze laattijdige aankomst heeft de seingeefster pas na de passage van de trein tijd om ons weg te jagen. Komt dat even mooi uit ;-)
De Malaxa op deze spoorlijn maakt dagelijks drie pendelritten. We hebben nog tijd en volgen dus nog een rit naar Curtea de Argeş. Onderweg wordt de trein enkele keren gefotografeerd, zoals dit achteraanzicht na het vertrek vanuit Băiculeşti. Helaas konden we niet achterhalen welke euronorm deze motorwagens behalen. Overigens zitten deze motorwagens tegenwoordig massaal onder de verfkladderij die door sommige vandalen kunst wordt genoemd. Deze foto's zijn dus bewerkt, waarbij die smeerlapperij digitaal werd verwijderd. Dit geldt overigens ook voor de Malaxa's verderop in deze reportage.
Tijd om terug naar Lăzărești te rijden voor de beloofde goederentrein. De halve kandelaarseinen blijken al even niet meer in gebruik, waardoor er best al wat struikgewas voor staat. De vriendelijke overwegwachter zegt ons dat we nog een dik uur de tijd hebben en dus wordt met handzagen een heuse snoeiactie opgezet, waarbij de seinen uiteindelijk weer helemaal tevoorschijn komen. Na deze fitness nodigt een buur ons uit voor een koffie en een zelfgebrouwen kersenlikeur. Hij blijkt een gepensioneerde schouwer van de spoorlijn te zijn en kan onze ijver wel waarderen. Eindelijk is het dan toch zo ver en kunnen we een van de droommotieven van deze reis vastleggen. Om 19u en net na een kletterende regenbui passeren de 60 1707-8 en de 60 1078-4 met een beladen cokestrein van Constanța Port naar de cementfabriek van Holcim in Argeșel. De zon staat hier enkel 's avonds min of meer gunstig, dus de timing van deze trein en het magere avondzonnetje passen eigenlijk perfect voor deze opname.
Hoewel het langzaamaan donker gaat worden, besluiten we toch de achtervolging in te zetten. Dit punt in Voinești zag er op Google Maps veelbelovend uit en moest dus worden uitgetest... Het blijkt niet tegen te vallen, ideaal dus om de zware cokestrein nog een tweede keer te fotograferen. Let zeker even op het verschil in de frontseinen van de beide 60'ers: de eerste locomotief is duidelijk een ex-Poolse St43, getuige de grote frontseinhulzen. Dit is meteen onze afscheidsfoto voor deze lijn, waarbij het toch al hard kriebelt om hier ooit nog eens terug te keren.
° 15/05/2024
Deze ochtend staan we nog eens lekker vroeg op: om 4:45 gaat de wekker want we willen om halfzes de ochtendtrein van Piatra-Olt naar Sibiu fotograferen in het kleine station van Ionești . We hebben geluk: de 77 0953-1 arriveert stipt op tijd, maar de tegentrein die hier zou moeten kruisen is een kwartier te laat. Daardoor hebben we véél meer tijd dan voorzien om rustig onze foto's te maken.
We begeven ons nog een stuk zuidelijker. In Arcești bevindt zich een van de vele stations met mechanische beveiliging langs de lijn van Piatra-Olt naar Sibiu, een ideale plek om de volgende trein op te wachten. Stipt op tijd passeren de 62 1149-9 en de 62 1365-1 met hun reizigerstrein naar Sibiu. Let zeker even op het uitritsein: de van origine Hongaarse seinpaal werd later van een aangepaste seinarm voorzien. Op deze spoorlijn staan er nog verschillende dergelijke seinen.
De trein kan meermaals worden gefotografeerd, zoals aan deze fotogenieke halte in Orlești. Onzichtbaar detail: op de beide locomotieven zit personeel. Zoals uit de volgende foto's zal blijken, gaat dit nog goed van pas komen...
In Ionești kreeg de 77 0906-9 problemen tijdens haar rit van Lotru naar Piatra-Olt. Omdat de reizigerstrein van de vorige foto's toch twee locomotieven bij had, werd vanaf het voorgaande station (Fișcălia) de voorste locomotief los naar Ionești gestuurd om in voorspan de Malaxa te kunnen depanneren. Tegen dat de locomotief arriveerde, bleek het probleem bij de Malaxa alweer te zijn opgelost. Daardoor ontstaat deze onverwachte foto van de 77 0906-9 naast de 62 1149-9 die in het voorgaande station voor niks van haar reizigerstrein is gehaald. Het kan verkeren...
Moest u het verhaal bij de vorige foto niet geloven, dan ziet u hier het bewijs... De pas herschilderde 62 1365-1 krijgt eventjes alle aandacht wanneer ze solo de reizigerstrein tussen Fișcălia en Ionești mag slepen. De 62 1149-9 zal over enkele minuten opnieuw vooraan deze trein worden gekoppeld. Zoals enkele foto's hoger al werd verteld, staan er meerdere van oorsprong Hongaarse seinen langs deze spoorlijn. Ook hier ziet u weer zo'n bijzonder exemplaar.
In het goederenstation van Govora vertelt men ons dat er vanuit Piatra-Olt een uur later een goederentrein de lijn op zal rijden. De zon staat niet bepaald gunstig voor die trein, maar we besluiten het toch een kans te geven. Doordat we tijd genoeg hebben, stoppen we onderweg even aan een handbediende overweg in Găneasa Olt. Het bijzondere aan deze overweg is dat er geen slagbomen staan, maar dat er stangen over de weg worden gedraaid. Bovendien is de overweg normaal gesloten en wordt hij slechts geopend op aanvraag. De vriendelijke overwegwachteres wordt helemaal gek tijdens ons bezoek: naast de twee fotograferende buitenlanders is het plots een drukte van belang met tractoren, auto's en paarden met kar. Deze kudde geitjes spant wel de kroon en wordt uiteraard gefotografeerd tijdens het oversteken van de spoorlijn.
Iets later is er een trein onderweg en moet het verkeer toch écht blijven wachten. Size doesn't matter zei u? Hopelijk, want de kleine trekker is écht niet opgewassen tegen de stoere Universal 445!
Nadat de reizigerstrein is gepasseerd, keert de rust weder. De vriendelijke overwegwachteres legt ons druk gesticulerend haar taken uit. Dit bezoek was zonder meer het legendarische TV-programma "Man bijt hond" waardig; uw webmaster denkt met een glimlach terug aan dit fantastische moment.
De goederentrein laat erg lang op zich wachten en dus gaan we ons toch maar even informeren aan een station met mechanische beveiliging, de stationschef daar is nu eenmaal beter op de hoogte van het verwachte treinverkeer dan de overwegwachteres die pas op het laatste moment wordt ingelicht. Na zo'n 2u wachten "gaat de trein toch écht over 20 minuten vertrekken". We rijden dus terug naar ons fotopunt, maar nemen wel nog snel de tijd om deze man met zijn 1pk mobil home te fotograferen. Roemenië, wat blijf je toch een authentiek en wondermooi land, zelfs al wil die beloofde goederentrein maar niet komen.
Ondertussen is het halve dorp al komen kijken naar de twee vreemdelingen die op een trein staan te wachten. Maar de trein, die komt maar niet... De zon staat ondertussen barslecht, we focussen ons dus maar op de lokale bevolking die te voet aan de overweg passeert.
Zo'n 5u na de melding dat de goederentrein "een uur later uit Piatra Olt zou vertrekken", blijkt hij dan toch onderweg. Omdat de zon écht slecht staat, zoeken we naar een fotopunt waar er voldoende bewolking hangt. Dit lukt in de buurt van Zăvideni, uiteindelijk blijkt hij hier zelfs te kruisen met deze fraai geschilderde 60 1308-5 die met een reizigerstrein van Sibiu naar Piatra-Olt rijdt. Vlakbij de inrit van het station bevindt zich een onbewaakte overweg die wordt aangekondigd met een doorzichtige blauwe ruit. Tof dat het hier nog om een volledig betonnen sein gaat.
We blijven op hetzelfde punt staan, maar draaien ons om naar het voorziene fotopunt voor de goederentrein. Met uren vertraging passeert uiteindelijk toch de 65 1014-8 met haar lange ketelwagentrein van Piatra-Olt naar Govora. Het zou deze reis bij deze ene keer blijven dat we eens écht lang op een trein moesten wachten. Al bij al mogen we dus niet klagen.
Uiteraard wordt de Ludmilla achtervolgd. In Slăviteşti bezoeken we deze pittoreske halte aan een handbediende overweg. Misschien een leuk weetje: het waterputhuisje achter het haltebord leverde zo'n 10 jaar eerder inspiratie voor het puthuisje dat uw webmaster in zijn eigen tuin op een oude waterput heeft gebouwd.
We verhuizen naar de noordzijde van Râmnicu Vâlcea, meer bepaald naar het erg bekende stationnetje van Lotru. De avondspits start opvallend vroeg, waardoor we uiteindelijk maar nét op tijd arriveren om een foto te maken van de 60 0938-0 met haar reizigerstrein naar Sibiu. Het gedoe onderweg wordt wel abrupt vergeten wanneer we getrakteerd worden op een fraaie dreigende lucht mét zon.
Dankzij de lage snelheid van de trein en de grote (maar drukke...) parallelweg van Râmnicu Vâlcea naar Sibiu is het redelijk te doen om de trein enkele keren te fotograferen op deze bijzonder knappe spoorlijn. In Câineni wachten enkele reizigers op de arriverende trein. Hoewel uw webmaster er vrij zeker van was dat ze nét te vroeg zouden opstaan, blijven ze toch rustig op de perronrand zitten tot de naderende trein volledig stilstaat.
Ook de uitstappende reizigers verdienen wat aandacht! Dit erg vriendelijke Roma-gezin ziet het gelukkig zitten om te worden gefotografeerd. Je hoort ze denken: "en achter ons vertrekt de trein, omdat een trein nou eenmaal verder moet."
° 16/05/2024
Vandaag wordt het lange wachten op de goederentrein een dag eerder méér dan goedgemaakt! De reden ziet u zo dadelijk... We starten de dag in Babeni met de 77-0974-7 die als reizigerstrein van Piatra-Olt naar Sibiu rijdt. Uw webmaster realiseert zich bij het schrijven van deze begeleidende tekst dat dat vroege opstaan toch écht meermaals heeft geloond deze reis.
In het dorpje Alunu ligt een kolenmijn en die mijn wordt bediend per trein. Dat die kolentrein met een vaste dienstregeling rijdt, is wel zo fijn, met name in deze bocht waar de zon opkomt récht achter de spoorlijn ;-) Genoeg gerijm(d)... Met het nodige rekenwerk werd op voorhand opgemerkt dat dit punt wel eens héél fraai zou kunnen uitdraaien voor de lege kolentrein van Babeni naar Alunu als de wolken een beetje willen meewerken. We staan hier een kwartier voordat we de trein horen vertrekken. Best wel stresserend om de zon al vroeg door de wolken te zien breken. Dit wordt écht nipt... Fieuw, wat rijdt die trein traag... Op het einde loopt het gelukkig toch nog goed af en staan we keihard te genieten van de scène die zich voor onze ogen en camera's afspeelt. Het is 6u15 en de dag is al geslaagd!
Vorige treinachtervolgingen op de spoorlijn van Babeni naar Alunu kenden maar een matig succes door een gebrekkige lijnkennis en het feit dat de lijn bijna overal ingesloten zit. Dat zou ons niet opnieuw gebeuren... Op voorhand werd daarom de hele lijn gescand via Google Maps. Dat leverde o.a. dit punt in Berbești op. Vooraan de trein doen de 60 1129-5 en de 60 1185-7 goed hun best om de trein naar boven te slepen...
...En achteraan hangt ook nog de 60 0701-2 die de lange trein opdrukt maar ook voor een gegarandeerde remming zorgt als er een koppeling zou breken. Het profiel van deze lijn is immers écht niet min en men wil niks riskeren. Overigens kan je je wel afvragen of de seininrichting in Berbești nog veel nut heeft: gekruist wordt er al enkele jaren niet meer en de spoorlijn wordt tegenwoordig slechts door één trein tegelijk bereden. De half ingegroeide sporen tonen aan dat het hier ooit drukker was...
Het is écht niet moeilijk om de trein in te halen. Nauwelijks 2km voorbij het station, in Dăești, wordt de volgende foto alweer gemaakt. Om te duiden hoé traag de trein hier rijdt, is het misschien handig te weten dat na het maken van de vorige foto de drone terug moest landen, we nog een eindje naar de auto moesten stappen, de trein moesten inhalen én de drone opnieuw de lucht in moesten sturen. Zo is het eigenlijk niet meer spannend ;-) Tenzij dan misschien voor de treinbestuurders, want dit vertelt wellicht veel over de staat van het spoor...
In Alunu rangeren ze wel érg graag met Sulzers, zoveel is duidelijk! Links ziet u de rangeerlocomotief van dit station, de 60 0939-8. Deze locomotief is net losgekoppeld van een stam beladen kolenwagens. In het midden is de 60 0701-2 al losgekoppeld van de achterkant van de zonet gearriveerde lege kolentrein. Maar nu komt het... De 60 1129-5 was daarnet de voorste locomotief van de trein en moet ook op de terugweg vooraan hangen. Terwijl de 60 1185-7 (de tweede loc van de lege trein daarnet) achteraan buiten beeld van de lege trein tegen de achterkant van de volle trein wordt gerangeerd, passeren voor onze neus achtereenvolgens de 60 1129-5, de 60 0701-2 én de 60 0939-8 als losse loc. Op de overweg aan de uitrit van het station zullen de 60 1129-5 en de 60 0701-2 worden gekoppeld. Nadat de 60 0939-8 tegen de lege kolenwagens is gerangeerd, kunnen de andere twee locomotieven voor de beladen trein plaatsnemen. Zeg nu zelf: wie verzint dit?
Omdat de beladen trein toch nog een remproef moet nemen, besluiten we een fotopunt te zoeken op het aansluitspoor naar de mijn van Alunu. Bij het oversteken van het riviertje Oltet nemen we even de tijd om deze dame met haar paard te fotograferen. Zomaar uit het Roemeense leven gegrepen, zalig toch?
We moeten niet lang wachten tot we de 60 0939-8 de lege kolenwagens richting de mijn zien duwen. Op deze foto is de trein aan de laadplaats gearriveerd.
Daarnet stond dit paard nog idyllich aan de oever, maar nu moet er worden gewerkt! Deze boeren zijn bezig met de grond voorzichtig om te frezen tussen de groeiende gewassen door.
Een beetje tegen onze verwachtingen in, blijkt de beladen kolentrein al te zijn vertrokken tegen dat wij terug aan het station passeren. Gelukkig hoorden we hem enkele minuten geleden nog claxonneren, dus ver kan hij niet zijn. We kiezen ervoor om naar het station van Popești Vâlcea te rijden en daar de trein op te wachten. Uiteindelijk duurt het zo'n 40 minuten vooraleer de trein opdaagt. Net zoals in Berbești kent dit station al enkele jaren geen treinkruisingen meer. Gelooft u uw webmaster als hij beweert dat hij hier in een van de zijsporen staat?
De beladen kolentrein is bijna in Babeni... In Slavitești kunnen we het fraaie geheel nog eens fotograferen op dit viaduct over de rivier Luncavăț. Met vereende krachten brengen de 60 1129-5, de 60 0701-2 en opdrukloc 60 1185-7 hun zware last naar Babeni. Op het grootste deel van de rit moeten ze vooral de zware last beremmen, maar ook tijdens deze rit zitten er enkele stijgingen in het traject, zoals duidelijk te zien is aan de rookpluimen van de locomotieven.
We hebben geluk: er rijden vandaag twee treinparen op de lijn naar Alunu! Na een toffe babbel met het personeel van de Sulzers wordt dan ook de tweede achtervolging aangevat. U zou het misschien niet meteen zeggen, maar we staan hier bijna op hetzelfde punt in Valea Mare waar deze ochtend de foto net na zonsopkomst werd gemaakt. Om het moeilijk te maken (waarom toch?) is er weer een en ander veranderd aan de positie van de locomotieven. Ditmaal hangen de 60 1185-7 en de 60 1129-5 op kop en drukt de 60 1004-0 op. Anders gezegd: de 60 0701-2 van de ochtendtrein mocht gaan rusten, terwijl de 60 1004-0 in dienst kwam voor de namiddagtrein.
Na wat pech met de zon bij een volgende foto keren onze kansen ten goede in Berbești: net voordat de trein gaat passeren, breekt de zon door de wolken! Jongens, wat duurt het op zo'n moment lang voordat de trein aan 10km/u aan het fotomotief geraakt... Eind goed, al goed: we worden beloond met een fraaie scène aan de zuidelijke uitrit van het station.
Uw webmaster heeft in 2023 de ommeslag gemaakt van leraar naar projectingenieur seininrichting. Bij deze foto moest hij toch eens goed lachen: in België dient een slagboom tussen de 80 en 120cm te hangen in de gesloten toestand. Hoeveel zou het hier bedragen? Misschien houden ze van auto-limbodancing in Alunu?
De rangeergekte vindt ook nu weer plaats... De buurman kan het niet meer aanzien wanneer de 60 1185-7 als de eerste van 3 Sulzers los de overweg oversteekt tijdens de tweede rangeermarathon van de dag.
Helaas vallen ook in Roemenië veel doden in het verkeer... Matei zal voor altijd 20 jaar blijven... Zijn schoonbroer betuigt zijn respect door het gedenkteken te ontdoen van onkruid.
Wat later vertrekt de tweede beladen kolentrein van vandaag uit Alunu richting Babeni. De 60 1185-7 en de 60 1004-0 slepen de zware last, achteraan de trein drukt de 60 1129-5 op. Maar liefst twee uur zal de trein rijden vooraleer 41km kilometer verderop Babeni wordt bereikt.
Dit punt in Berbești moesten we absoluut hebben... Het seinpostje met bloemetjes vormt de ideale setting voor de lange kolentrein. Door de mechanische seinen en de staat van het spoor zou u het misschien niet zeggen, maar deze spoorlijn werd pas aangelegd tussen 1984 en 1987. Voor uw webmaster is dit bezoek er alleszins eentje in de reeks "derde keer, goede keer". Na twee eerdere bezoeken die eerder moeizaam verliepen, kunnen we nu terug richting het hotel met een mooie fotografische buit.
° 17/05/2024
De laatste dag van onze reis is aangebroken. We starten opnieuw in Babeni maar de lege kolentrein naar Alunu zal vandaag met een uur vertraging en onder een dik pak wolken vertrekken. Een even spectaculaire foto als gisterenochtend zit er duidelijk niet in en dus focussen we ons eerst op de ochtendtrein van Sibiu naar Piatra-Olt. Vlakbij het punt waar de spoorlijnen naar Piatra-Olt en Alunu uit elkaar gaan, zien we de 60 0938-0 met deze trein aan een van de vele handbediende overwegen langs de lijn. Het zou goed kunnen dat de jonge treinbestuurder ook een spoorwegliefhebber is, want op de twee plekken waar we zijn trein fotograferen, reageert hij wel érg enthousiast.
Gisteren waren we behoorlijk onder de indruk van de noordelijke uitrit van het station van Popești Vâlcea. Om die reden rijden we opnieuw naar daar voor de doorkomst van de lege kolentrein naar Alunu. Met de drone komt de omgeving nog harder tot zijn recht, zeker met dit achteraanzicht van de trein. In de verte doen (vooraan de trein) de 60 1004-0 en de 60 1129-5 hun best om de lange sleep de berg op te zeulen. Wij focussen ons hier op de 60 1185-7 die als opdrukloc haar steentje bijdraagt. Minuten later morde de verbouwereerde seinhuiswachtster dat ze een verslag zou schrijven omdat er mensen met drones actief waren. Goh ja, we hebben maar niet proberen uit te leggen dat we ons dronebrevet hebben én dat dergelijke vluchten perfect legaal zijn in de EU...
Het volgende plan kon bijna niet mislopen... We zouden een reizigerstrein van Râmnicu Vâlcea naar Sibiu achtervolgen terwijl die een van de mooiste Roemeense spoortrajecten zou berijden. U raadt het al: een en ander ging alsnog grondig de mist in... Eerst belandden we in wegenwerken waardoor we gedurende een kwartier muurvast stonden, wat verderop was er een vrachtwagen het decor in gereden en stond opnieuw alles muurvast. Met de moed der wanhoop rijden we dan maar ineens naar Turnu Roșu (wat zich vertaalt als "rode toren") want tijdens de voorbereiding van de reis leek de uitrit van dit station er erg veelbelovend uit te zien. Dit blijkt geen foute zet wanneer stipt op tijd de 62 1149-9 met haar reizigerstrein van Piatra-Olt naar Sibiu passeert. Uiteindelijk zouden we 123km hebben gereden om deze ene foto te maken, het leven van een spoorwegliefhebber gaat niet altijd over rozen.
De terugweg naar Bucharest wordt langzaamaan ingezet. Toch maken we nog tijd om een laatste trein te fotograferen aan deze bruggen over de rivier Olt in de buurt van het dorpje Sânbotin. Stipt op tijd passeert de 60 0938-0 met haar reizigerstrein van Râmnicu Vâlcea naar Sibiu. Uw webmaster mijmert dat hij een volgende keer toch écht meer aandacht moet besteden aan dit erg fotogenieke traject. Als dat geen goede reden is om weer eens terug te keren naar dit fantastische vakantieland?
The sound of Sulzer
Op 14 mei 2024 passeert in Valea Popii de 60 1662-5 met een lege cementtrein van Roman naar de cementfabriek van Holcim in Argeșel.
Op 15 mei 2024 wordt de ochtendrust in Arcești kort verstoord tijdens het vertrek van de 62 1149-9 en de 62 1365-1 met een reizigerstrein van Piatra-Olt naar Sibiu.
In de avond van 16 mei 2024 slepen de 60 1185-7 en de 60 1004-0 een beladen kolentrein van Alunu naar Babeni, achteraan de trein fungeert de 60 1129-5 als opdruklocomotief. We bevinden ons in Berbești.
